Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 49
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Przed 4. od końca trzydziestodwójką nie ma w Wf (→Wn1→Wn2) znaku chromatycznego. Brak jest tu niewątpliwie błędem, powtórzonym zapewne za [A], gdyż tego typu niedokładności notacji znaków chromatycznych są typowe dla Chopina. Krzyżyk dodano w Wa oraz w Wn3, przy czym w tym ostatnim wydaniu usunięto także inną usterkę pisowni Chopina – niepotrzebnie powtórzony przed ais2 w 3. grupie szesnastek. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wn |
|||||||||||
t. 61
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Dopisek WfH odtwarzamy w formie dosłownej, interpretując 3. od końca nutę jako harmonicznie uzasadnione a2, a nie h2. Nie jest jasne, czy dopisany pasaż ma uzupełniać arpeggiowany akord, czy go zastąpić; pierwszą możliwość uważamy za bardziej prawdopodobną. Zdaniem redakcji nie można też wykluczyć, że wpis ten jest rodzajem skrótu – definiuje wzorzec, który należy rozwinąć w dłuższą figurację. Możliwe uzupełnienie oparte na tym założeniu proponujemy jako alternatywną interpretację wpisu. W opadającej części pasażu wykorzystujemy przy tym pomysł zawarty w nieumiejscowionym wariancie w WfS, zdradzającym wyraźne pokrewieństwo w zakresie rytmu, struktury interwałowej i pozycji ręki. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Dopiski WfS , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH |
|||||||||||
t. 78
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Przed przedostatnią oktawą w Wf (→Wn) nie ma znaków chromatycznych. Ponieważ jednak w wydaniach tych (oprócz Wn3) pierwsza połowa taktu zapisana jest z użyciem przenośnika oktawowego, można uważać za obowiązujące krzyżyki przed 1. oktawą taktu. Wn3 ma notację bez przenośnika (jak w naszych transkrypcjach), przez co brak znaków stał się wyraźnym błędem. W Wa dodano krzyżyki przed tą oktawą, dopisano je także w WfD. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wn |
|||||||||||
t. 86
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych w 2. połowie taktu, żadne nie zawiera jednak wyraźnego błędu. W stosunku do pisowni przyjętej w tekście głównym (w nawiasie numer nuty):
Różnice wynikają przede wszystkim z odmiennych konwencji obowiązywania znaków przy nutach objętych i nieobjętych przenośnikiem oktawowym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 88-90
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W Wf brak podwyższającego a2 na ais2 na 4. mierze t. 88 i 90. Znaki dodano zarówno w Wn, jak i w Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »