mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 63

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez pauz w Wf

!!!   miniat: 2. i 3. miara taktu, tylko górna 5-linia, bez cresc. i (m.g.). W wersjach Wn pauzy z dolnej pięciolinii umieścić pod ćwierćnutami.                             Tu tylko Cor. EZTU

3 pauzy w Wn1 (→Wn2)

EZTU bez [ ] + EZnieU1 (pauza i Cor.) + druga pauza EZnieU2

2 pauzy w Wa

EZTU bez [ ] + EZnieU1

4 pauzy w Wn3

wszystkie bez nawiasów

Pauza proponowana przez redakcję

EZTU
..

Tam gdzie wyciąg partii orkiestry dopełnia rytm, Chopin na ogół nie pisze pauz partii solowej – por. np. t. 12, 22, 38 i analog. Jednak w tym wypadku wartości rytmiczne obu partii nie łączą się w sposób klarowny – ósemka gis2 rozpoczynająca nową frazę fortepianu solo robi wrażenie wstawionej pomiędzy 3. a 4. miarę taktu. Z tego względu w tekście głównym precyzujemy rytm, dodając pauzę. W Wa i Wn dodano dwie pauzy, wypełniające takt w pr.r. partii solowej, co można uznać za uzasadnione. Natomiast uzupełnienia Wn na dolnej pięciolinii raczej zaciemniają obraz, zwłaszcza w Wn1 (→Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 64

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

 na 2. miarę w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez palcowania.          EZnieU            

 na początku taktu w Wn3
..

Umiejscowienie znaku  dopiero przy 2. ćwierćnucie taktu to prawdopodobnie przykład Chopinowskiej maniery umieszczania określeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich obowiązywania. Współcześnie tego typu pisownia nie jest stosowana, toteż w tekście głównym przesuwamy znak zgodnie z sensem muzycznym na początek taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 72

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

We wszystkich źródłach oprócz Wn3 przed szesnastkową oktawą fisis1-fisis2 niepotrzebnie powtórzono podwójne krzyżyki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 73

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

fisis w Wf (→Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału.          Tu 2. ósemka fisis

dis w Wn i WfS

TGTU
..

Na 2. ósemce Wf ma błędnie fis, co można uważać za skutek przeoczenia  przed tą nutą lub za błąd tercjowy. Pominięcia znaków w tego typu sytuacjach są u Chopina – i nie tylko – bardzo częste, toteż wersję z fisis przyjmujemy jako tekst Wf (w wersji "redakcja"). Tak samo zinterpretowano Wf w Wa,  został dopisany również w WfH. To narzucające się, „rutynowe” uzupełnienie nie uwzględnia jednak szerszego kontekstu – struktura akompaniamentu w t. 71-76 wskazuje wyraźnie na błąd tercjowy, a więc na dis. Tę interpretację przyjęto w Wn, potwierdza ją także poprawka w WfS. Zdaniem redakcji, wpis w WfH nie musi oznaczać, że Chopin zwrócił uwagę na to miejsce – błąd jest tak wyraźny, że uczennica mogła tę poprawkę wprowadzić samodzielnie jeszcze przed zaprezentowaniem tej części kompozytorowi.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 73

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

dis2 powtórzone w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.            Tu pusta klisza 

dis2 przetrzymane w Wn3

TGTU
..

Brak łuku przetrzymującego przednutkę dis2 jest zdaniem redakcji błędem – Chopin wielokrotnie stosował zapisane w ten sposób łamanie oktaw w dół, por. np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 149-150, Balladę g op. 23, t. 258-259 czy Allegro de Concert op. 46, t. 217 i 219.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn