- « Poprzednia
- 1
- …
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- …
- 56
- Następna »
t. 110
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Tak jak w pr.r., cyfry palcowania wpisane w WfS nastręczają trudności w odczytaniu, zwłaszcza dotyczące e2 (1?) oraz h1 i d2 na 3. mierze taktu (4?, 1?). Palcowanie WfH jest zasadniczo w pełni zgodne ze wskazówkami WfS – ewentualne różnice mogą występować jedynie na ostatnich dwóch szesnastkach 3. miary taktu, dla których odczytanie wpisów WfS budzi wątpliwości. W tej sytuacji w tekście głównym podajemy układające się w spójną całość palcowania z obu egzemplarzy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
||||||||||||||
t. 111-113
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Trudno ocenić autentyczność palcowania WfH w t. 111 i 113 – cyfry są bardzo podobne do Chopinowskich, ale palcowanie różni się od wpisanego przez Chopina w WfS (ołówkiem, pod atramentowym wpisem panny Stirling). Z pianistycznego punktu widzenia oba palcowania są naturalne i wygodne – w palcowaniu WfS następną nutę, h1, należy zapewne uderzyć 5. palcem; może ono być łatwiejsze dla mniejszej ręki. Cyfry dodane przez Fontanę w Wa definiują to samo palcowanie, które wpisano w WfH. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
||||||||||||||
t. 111
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W tekście głównym proponujemy zmianę pedału na 4. mierze taktu ze względu na zmianę podstawy basowej w partii orkiestry (wiolonczele i kontrabasy) z H na His. Niewielkie zmieszanie harmonii mogło nie być rażące na fortepianach z czasów Chopina. Niewykluczone też, że dopisując pedalizację, kompozytor nie skoordynował partii fortepianu z partią orkiestry, zwłaszcza że ten chromatyczny postęp basu nie pojawia się przy dwóch poprzednich wystąpieniach tematu (t. 19 i 60). kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||||||||||
t. 111
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Zróżnicowanie znaków staccato w Wf (→Wa) – klinik w t. 111 i kropka w t. 113 – może być zamierzone przez Chopina, choć bez dostępu do [A] nie można wykluczyć błędu w odtworzeniu rękopisu. Ujednolicenie oznaczeń w Wn jest niemal na pewno dowolną adiustacją; zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest ewentualne użycie w obu taktach kliników, które młody Chopin traktował jako podstawowe oznaczenie dla staccato. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki |
||||||||||||||
t. 111
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Wyjątkowo dokładne wskazówki w WfH były wpisane przez dwie różne osoby, co można wytłumaczyć np. jako uzupełnienie wpisu nauczyciela przez ucznia (uczennicę). Jedyna cyfra podana przez Fontanę w Wa definiuje praktycznie to samo palcowanie, może z wyjątkiem ostatniego a1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- …
- 56
- Następna »