Łuki
|
t. 102-103
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Zakres łuku Atut jest niejasny – w t. 103, w nowej linii tekstu, nie ma dokończenia łuku, który w poprzednim takcie sugeruje kontynuację. Rozstrzygnięcia wątpliwości należy zdaniem redakcji szukać przy powtórzeniu tej frazy w t. 113-115, zapisanych w jednej linii tekstu – łuk jest tam doprowadzony wyraźnie do początku t. 115. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||
|
t. 107
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Łuk Atut, odczytany dosłownie, rozpoczyna się od 2. tercji w t. 107, co powtórzono w Wf (→Wa). Natomiast w Wn początek łuku przesunięto na początek tego taktu. Rozpoczęcie łuku od 1. tercji, z punktu widzenia frazowania oczywiste, można w pewnym stopniu uzasadnić także od strony graficznej – łuki w t. 104 i 105, ze względu na kontekst niebudzące wątpliwości, również rozpoczynają się daleko od nut, których dotyczą. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 110-111
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Odczytany dosłownie, koniec łuku w Atut nie wykracza poza t. 110, co w Wf (→Wn,Wa) uznano za niedokładność. W tekście głównym uwzględniamy odczytanie dosłowne, gdyż początek t. 111 jest punktem wspólnym dwóch fraz, a impet, z jakim wchodzi nowa fraza, niewątpliwie przyćmiewa delikatną końcówkę poprzedniej. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||
|
t. 111-114
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Atut (→Wf) łukowanie motywów basu jest tu mniej dokładne niż za pierwszym razem (t. 99-102) – łukiem objęte są jedynie ósemki w t. 111. Zdaniem redakcji jest to spowodowane tym, że t. 111 jest ostatnim na stronie Atut – kończąc pracę nad tą stroną, Chopin wpisał łuk pod tą częścią motywu, którą widział, a na następnej stronie już o łukach w pośpiechu zapomniał. Wydaje się też, że łuk obejmujący 3 ósemki był pierwotną ideą – kształt napisanego jako pierwszy łuku w t. 99-100 sugeruje, że Chopin dopiero w trakcie pisania postanowił doprowadzić go dalej, do ćwierćnuty. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy w t. 111-114 łuki takie jak w analogicznych t. 99-102. W Wn i Wa zachowano krótszy łuk w t. 111 i dodano podobny w t. 113. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 118-119
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Zasięg łuku Atut nie jest jasny – w t. 118 (na końcu linijki) łuk wyraźnie sugeruje kontynuację, której jednak w t. 119 nie ma. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
