mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 127

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Atut (→Wf→Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.                 EZnieU

Bez łuku w Wn1 (→Wn2)

Łuk Wn3, interpretacja łuku Atut proponowana przez redakcję

TGTU
..

Umiejscowienie łuku Atut, odtworzone w Wf (→Wa), budzi wątpliwości – łuk zdaje się łączyć oba e w tym takcie. Brak łuku w Wn1 (→Wn2) to zapewne błąd, być może sprowokowany niejasnością łuku Wf. Łuk dodany w Wn3 mógłby być próbą interpretacji tego łuku, zdaniem redakcji trafną także w odniesieniu do łuku Atut.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 139-148

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków l.r. w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.             TGTU = puste

Łuki l.r. w Wa i Wn3

2 łuki pod l.r., zasięg jak prawa
..

Łuki l.r. dodane w t. 139-140 i 147-148 w Wa i Wn3, choć merytorycznie niewątpliwie uzasadnione, nie są konieczne, gdyż w tego typu kontekstach Chopin na ogół uważał łuki nad pr.r. za wystarczające – por. np. łuki w pierwszej części Etiudy h op. 25 nr 10.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 142-144

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuku w Wf (→Wa1,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

Łuk w t. 143-144 w Wa2 (→Wa3)

t. 143-144

Łuk w t. 142-144 w Wn3

TGTU, ale bez nawiasów

Łuk w t. 142-144 proponowany przez redakcję

TGTU
..

Brak łuku jest tu zapewne niedopatrzeniem – Chopina lub sztycharza Wf (→Wa1,Wn1→Wn2) – por. analogiczną frazę 4 takty dalej. Łuk w t. 143-144 uzupełniono w Wa2 (→Wa3), a nad całym pochodem szesnastek w Wn3. W tekście głównym proponujemy to drugie rozwiązanie, z zastrzeżeniem, że autentyczny łuk mógł być poprowadzony dalej, być może aż do t. 146.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 145-146

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk motywiczny Wf (odczyt dosłowny→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: t. 145 i 2 miary 146, ścieśnione, tylko górna 5-linia.                      EZnieU

Łuk motywiczny w Wf, możliwa interpretacja

EZnieU1

Łuk przetrzymujący f1 w Wa i Wn3

EZTU
..

W tekście głównym podajemy interpretację łuku Wf (→Wn1→Wn2), przyjętą w Wa i Wn3. Chopinowski sposób notowania łuków przetrzymujących jako krótkich łuków dochodzących do nuty przedłużającej niejednokrotnie powodował błędną ich interpretację. Nie można jednak wykluczyć innych możliwości – łuk w autografie mógł być poprowadzony nad górnym głosem, gdyż przenoszenie łuków na stronę główek nutowych było rutynowym zabiegiem, często stosowanym przez sztycharzy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 153

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od 1. miary w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 miary taktu, tylko górna 5-linia, bez arpeggia.                    Tu EZnieU2

Łuk od 2. miary w Wn

TGTU
..

Łuk Wf (→Wa) jest najprawdopodobniej niedokładny, toteż w tekście głównym podajemy wersję Wn, naszym zdaniem trafnie odgadującą przypuszczalny zapis Chopina. Pisane z rozmachem, zbyt obszerne łuki są częstym zjawiskiem w Chopinowskich autografach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn