mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 325

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Krótkie akcenty w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.                 TGTU (6 akcentów)

Pionowe akcenty w Wa

zamiast krótkich
..

Częste zmiany akcentów poziomych na pionowe to jedna z charakterystycznych adiustacji Wa – por. np. t. 320. W tym przypadku pionowe akcenty wprowadzono konsekwentnie także w trzech następnych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 326-328

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Krótkie akcenty w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.                 TGTU (18 akcentów)

Pionowe akcenty w Wa

zamiast krótkich
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 327-328

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

  pod l.r. w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. i 3. miara 327 + 1. miara 328, tylko dolna 5-linia.                    TGTU

 pod l.r. w Wn1 (→Wn2)

Jak TGTU, ale tylko 328

 pomiędzy pięcioliniami w Wn3

EZnieU, tylko 328

  pomiędzy pięcioliniami, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU
..

Brak widełek  to przypuszczalnie przeoczenie sztycharza Wn, choć nie można również wykluczyć dodania znaku w ostatniej korekcie Wf.
Podobnie jak w przypadku crescendo w t. 323, można podejrzewać, że umieszczenie obu znaków   pod partią l.r. wynikło z braku miejsca w [A]. Widełki podkreślają tu bowiem najwyższy punkt pochodu, co byłoby znacznie czytelniejsze, gdyby umieścić je przy poruszającej się części figuracji, a więc pomiędzy górnymi nutami l.r. a partią pr.r. Tak zinterpretowano widełki  w t. 328 w Wn3. Rozwiązanie to, uwzględniające oba znaki, proponujemy jako wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 341-344

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Kropka staccato w Wf

!!!   miniat: jw.                    Tu staccato nad oktawą 342

Bez znaków w Wn1 (→Wn2)

2 kliniki w Wa i Wn3

342 i 344 pod oktawami

3 kliniki proponowane przez redakcję

TGTU
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 342-348

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcenty w Wf

!!!   miniat: jw.                 Tu wg miniatury + 347 akcenty na zewnątrz (jak Wa) + 348 akcent nad pr.r.

Akcenty w Wn1 (→Wn2)

wg min. + 347-8 jak war. 11

Akcenty w Wa

wszędzie jak na miniat

Akcenty w Wn3

342 i 344 jak war.22, reszta jak 342 (po dwa akcenty pomiędzy)

Akcenty proponowane przez redakcję

TGTU
..

Sens muzyczny wymaga, by akcenty pojawiające się w t. 342, 344 i 346-348 dotyczyły obu rąk, co jednak w Wf oznaczono – osobnymi akcentami – tylko w t. 342 i 347. W Wn1 (→Wn2) powtórzono ten zapis, z wyjątkiem t. 344, w którym akcent (długi) umieszczono pomiędzy pięcioliniami, tak iż dotyczy obu rąk. W Wa i Wn3 uzupełniono akcenty dla l.r. wszędzie tam, gdzie ich nie było. W tekście głównym porządkujemy i ujednolicamy niekonsekwentną i najprawdopodobniej niedokładną notację Wf, umieszczając w każdym z pięciu miejsc jeden akcent pomiędzy partiami obu rąk (por. notację znaków ). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn