


Rytm
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- Następna »
t. 536
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Tak jak w t. 181, Chopin zapisał przetrzymanie h w uproszczony sposób, dodając 4. szesnastce dodatkową laseczkę ćwierćnutową i kropkę przedłużającą. W tekście głównym podajemy dokładniejszą pisownię, zastosowaną przez Chopina we wszystkich analogicznych miejscach. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||||
t. 537
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Wersja Wf jest niemal na pewno błędna – por. wszystkie pozostałe analogiczne figury. Zarówno w Wn, jak i Wa uzupełniono łuk przetrzymujący h, ale tylko w Wn3 dodano kropkę przedłużającą tę nutę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 543
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Brak oznaczenia górnego głosu jest oczywiście niedokładnością zapisu. W Wf wysoko umieszczony łuk nad tą figurą sugeruje, że laseczki i wiązanie były tu zaplanowane, lecz zostały przeoczone przez sztycharza, być może w związku z koniecznością skorygowania błędnej nuty (widać ślady usuwania d3 na początku 3. miary taktu). Górny głos uzupełniono w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 548-549
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Brak łuku przetrzymującego a1 uważamy za przeoczenie – por. t. 193-194. Łuk dodano w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||||
t. 556
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W wersji Wn1 (→Wn2) pierwsze 4 nuty i pauza tworzą nieoznaczoną kwintolę szesnastkową. Nic nie wskazuje na autentyczność tej wersji, choć w praktyce jest ona bardzo bliska realnemu wykonaniu – patrz komentarz do Scherza cis op. 39, t. 47. Wersję Wn3 wprowadzono przypuszczalnie na podstawie analogii z podobnymi taktami ekspozycji. Tak jak w t. 197, 199 i 201, w Wf widać ślady zamiany wartości rytmicznych 2. i 3. nuty – początkowo 2. nuta była szesnastką, a trzecia – trzydziestodwójką. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Wtrącona pauza |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- Następna »