mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 438

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Szesnastki w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia.             Tu dwie beleczki szesnastkowe, dla a1 i a2

Ósemki w Wn3

TGTU = puste
..

Porównanie z wszystkimi analogicznymi pasażami (t. 410, 414 i 434) sugeruje, że notacja większości źródeł jest tu pomyłkowa – sztycharz Wf mógł np. zasugerować się parami nut w t. 440 i dalszych. Z drugiej strony, ze względu na następujący zaraz po a1(2) podkład 1. palca zapis źródłowy jest z pianistycznego punktu widzenia bardziej uzasadniony w tym takcie niż w pozostałych. Mimo to, wydaje się mało prawdopodobne, by Chopinowi zależało na uogólnieniu tej pisowni na poprzednie takty. W tej sytuacji, ponieważ różnicowanie notacji mogłoby niepotrzebnie sugerować odmienne wykonanie, w tekście głównym proponujemy zapis zgodny z analogicznymi miejscami. Ujednolicenie to wprowadzono już w Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 442-443

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ósemki w źródłach

!!!   miniat: na wzór tej w t. 419-423;                 Tu ósemki (jak w 419-423) w obu figurach 442 i obu 443

Pary nut proponowane przez redakcję

TGTU
..

Tak jak w t. 419-423, pisownię tych taktów ujednolicamy na wzór zdecydowanej większości analogicznych figur.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 442

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Nuta cis2 przydzielona jest w źródłach błędnie do l.r. Pomyłka staje się zrozumiała, jeśli wziąć pod uwagę, że na ostatniej mierze t. 441 i 1. ósemce t. 442 partie obu rąk zapisana są w źródłach łącznie, na górnej pięciolinii. Podział na głosy bywa w autografach Chopina niejasny, np. ze względu na wewnętrzne nuty zapisane bez laseczki.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 454

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Oktawa w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co w adnotacji o akcencie.            EZTU bez akcentu

Tylko fis2 w Wn

EZnieU bez akcentu
..

Nic nie wskazuje na autentyczność wersji Wn – por. analogiczny t. 450. Niewykluczone zresztą, że laseczkę łączącą obie nuty oktawy pr.r. dodano w Wf w ostatniej fazie korekt – była ona najprawdopodobniej sztychowana niezależnie od laseczki biegnącej od fis2 w górę.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 470

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Półnuta z kropką w Wf (prawdopodobne odczytanie→Wa)

!!!   miniat: nic.                   TGTU = kropka

Półnuta w Wf (możliwe odczytanie→Wn)

Tu pusta klisza 
..

Trudno stwierdzić, czy w Wf występuje kropka przedłużająca półnutę His, gdyż ewentualny znak jest niewyraźnie odbity. W Wn uznano to za pozbawioną znaczenia usterkę druku, ale w Wa przyjęto, że jest to kropka. Zdaniem redakcji, ta druga interpretacja wydaje się bardziej prawdopodobna, gdyż podkreśla ciągłość podstawy basowej przy enharmonicznej zmianie pisowni w następnym takcie. Przy uwzględnieniu autentycznej pedalizacji, kwestia ta nie ma zresztą praktycznego znaczenia. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Różne wartości składników akordu , Niedokładności Wf