Wn1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 454

Oktawa w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co w adnotacji o akcencie.            EZTU bez akcentu

Tylko fis2 w Wn

EZnieU bez akcentu

Nic nie wskazuje na autentyczność wersji Wn – por. analogiczny t. 450. Niewykluczone zresztą, że laseczkę łączącą obie nuty oktawy pr.r. dodano w Wf w ostatniej fazie korekt – była ona najprawdopodobniej sztychowana niezależnie od laseczki biegnącej od fis2 w górę.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Kolekcja Ewy i Jeremiusza Glensków, Poznań