Zagadnienia : Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 50-51

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk 3 ósemki w Atut (→WfWn1Wn2)

!!!   miniat: ten motyw, tylko górna 5-linia, bez wideł.          Tu łuk tylko w t. 50

Łuk 4 nuty w Wa i Wn3

TGTU

..

Krótszy łuk w Atut (→WfWn1Wn2) to pierwotne oznaczenie. Oba łuki w poprzedniej figurze również początkowo obejmowały tylko grupy trzech ósemek, zostały jednak następnie przedłużone przez Chopina. Łuk l.r. w omawianych taktach, pisany jako ostatni, obejmuje już cały, czteronutowy motyw. Pozostawienie łuku pr.r. bez przedłużenia jest niewątpliwym niedopatrzeniem kompozytora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 234

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

h w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 3. miara, tylko dolna 5-linia.               EZnieU

Gis-h proponowane przez redakcję

EZTU

..

Porównanie z podobnymi t. 226, 250, 577 i 585 ujawnia, że omawiany takt jest jedynym, w którym jako 5. ósemka l.r. nie pojawia się decyma, lecz tylko jej górna nuta. Ponieważ w dwóch z czterech wymienionych miejsc (t. 226 i 585) dolna nuta decymy została dodana w korekcie Wf (wskazują na to widoczne ślady dokonywania zmian w druku), pojedynczą nutę w omawianym takcie Chopin mógł pozostawić przez nieuwagę. Tego rodzaju pominięcie poprawki w jednym z kilku powtarzających się miejsc zdarzyło mu się niejednokrotnie (por. np. Etiudę h op. 25 nr 10, t. 87 czy Preludium fis op. 28 nr 8, t. 17). Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie dolnej nuty decymy, Gis, na wzór pozostałych taktów.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 419-423

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Pojedyncze ósemki w źródłach

!!!   miniat: 2. figura 419, tylko górna 5-linia.              Tu 419 EZnieU + 421, 2. figura 423 analogicznie + 423 3. figura EZnieU

Pary nut proponowane przez redakcję

EZTU 419 + TGTU 421 i 423

..

Notacja źródeł, w której wydzielona i przedłużona jest tylko 2. szesnastka czteronutowej figury, pojawia się w tego typu kontekście kilkakrotnie – 2. figura w t. 419 i 421, 2. i 3. figura w t. 423 oraz obie figury w t. 442-443. Pod względem wartości rytmicznych zapis ten w zasadzie nie różni się od notacji użytej w pozostałych figurach, jednak mniej dokładnie pokazuje wewnętrzny głos. Trudno więc przypuszczać, by Chopin celowo zachował obie pisownie – zdaniem redakcji, notacja ta jest wersją pierwotną, pozostawioną przez nieuwagę, dlatego w tekście głównym podajemy bardziej precyzyjną pisownię pozostałych figur. Por. podobne figury w Etiudzie cis op. 10 nr 4, t. 3-11.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 442-443

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ósemki w źródłach

!!!   miniat: na wzór tej w t. 419-423;                 Tu ósemki (jak w 419-423) w obu figurach 442 i obu 443

Pary nut proponowane przez redakcję

TGTU

..

Tak jak w t. 419-423, pisownię tych taktów ujednolicamy na wzór zdecydowanej większości analogicznych figur.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 533

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

e-g w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 4 ósemki, tylko dolna 5-linia.               e na 2. ósemce, g na 3.

g-e proponowane przez redakcję

TGTU

..

W wersji źródłowej występują wyraźnie słyszalne, w tym kontekście niezręczne oktawy równoległe e-e1 i g-g1. Porównanie z analogicznym t. 178 wskazuje – wobec braku argumentów za różnicowaniem tych taktów – na możliwość błędnego przestawienia nut przez sztycharza Wf. Błędy tego typu zdarzały się w pierwszych wydaniach utworów Chopina, np. w Preludium b op. 28 nr 16, t. 2 (w Wn). Niewykluczone również, że jest to pierwotna wersja tego miejsca, w t. 178 poprawiona, a tu pozostawiona przez nieuwagę. Na możliwość tę wskazuje rysunek melodyczny tego taktu, analogiczny do poprzedniej figury – wykorzystanie w akompaniującej figurze przed chwilą słyszanego schematu stanowi naturalny punkt wyjścia w procesie komponowania.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca