Zagadnienia : Pominięcie korekty analogicznego miejsca
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 50-51
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Krótszy łuk w Atut (→Wf→Wn1→Wn2) to pierwotne oznaczenie. Oba łuki w poprzedniej figurze również początkowo obejmowały tylko grupy trzech ósemek, zostały jednak następnie przedłużone przez Chopina. Łuk l.r. w omawianych taktach, pisany jako ostatni, obejmuje już cały, czteronutowy motyw. Pozostawienie łuku pr.r. bez przedłużenia jest niewątpliwym niedopatrzeniem kompozytora. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
|||
t. 234
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Porównanie z podobnymi t. 226, 250, 577 i 585 ujawnia, że omawiany takt jest jedynym, w którym jako 5. ósemka l.r. nie pojawia się decyma, lecz tylko jej górna nuta. Ponieważ w dwóch z czterech wymienionych miejsc (t. 226 i 585) dolna nuta decymy została dodana w korekcie Wf (wskazują na to widoczne ślady dokonywania zmian w druku), pojedynczą nutę w omawianym takcie Chopin mógł pozostawić przez nieuwagę. Tego rodzaju pominięcie poprawki w jednym z kilku powtarzających się miejsc zdarzyło mu się niejednokrotnie (por. np. Etiudę h op. 25 nr 10, t. 87 czy Preludium fis op. 28 nr 8, t. 17). Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie dolnej nuty decymy, Gis, na wzór pozostałych taktów. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
|||
t. 419-423
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Notacja źródeł, w której wydzielona i przedłużona jest tylko 2. szesnastka czteronutowej figury, pojawia się w tego typu kontekście kilkakrotnie – 2. figura w t. 419 i 421, 2. i 3. figura w t. 423 oraz obie figury w t. 442-443. Pod względem wartości rytmicznych zapis ten w zasadzie nie różni się od notacji użytej w pozostałych figurach, jednak mniej dokładnie pokazuje wewnętrzny głos. Trudno więc przypuszczać, by Chopin celowo zachował obie pisownie – zdaniem redakcji, notacja ta jest wersją pierwotną, pozostawioną przez nieuwagę, dlatego w tekście głównym podajemy bardziej precyzyjną pisownię pozostałych figur. Por. podobne figury w Etiudzie cis op. 10 nr 4, t. 3-11. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
|||
t. 442-443
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Tak jak w t. 419-423, pisownię tych taktów ujednolicamy na wzór zdecydowanej większości analogicznych figur. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
|||
t. 533
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W wersji źródłowej występują wyraźnie słyszalne, w tym kontekście niezręczne oktawy równoległe e-e1 i g-g1. Porównanie z analogicznym t. 178 wskazuje – wobec braku argumentów za różnicowaniem tych taktów – na możliwość błędnego przestawienia nut przez sztycharza Wf. Błędy tego typu zdarzały się w pierwszych wydaniach utworów Chopina, np. w Preludium b op. 28 nr 16, t. 2 (w Wn). Niewykluczone również, że jest to pierwotna wersja tego miejsca, w t. 178 poprawiona, a tu pozostawiona przez nieuwagę. Na możliwość tę wskazuje rysunek melodyczny tego taktu, analogiczny do poprzedniej figury – wykorzystanie w akompaniującej figurze przed chwilą słyszanego schematu stanowi naturalny punkt wyjścia w procesie komponowania. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »