Wn3
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 55-62

Krótkie akcenty w Wf i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: t. 55, wycinek, tylko górna 5-linia.         TGTU = 11 akcentów

Akcenty długie w Wn1

Akcenty pionowe w Wa

jak w t. 52

Akcenty w t. 55-56 i 59-62 są w Wf niewątpliwie krótkie, takie jak w t. 52. Mimo to Wn1 podaje tu większe akcenty, takie jak w poprzedniej, kantylenowej części, co jest przypuszczalnie niedopatrzeniem (w drugim wydaniu niemieckim wprowadzono krótkie akcenty, tak jak w całym Andante). Wprowadzenie akcentów pionowych to częsta dowolność Wa.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.