|
t. 78-90
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Oszczędna notacja Chopinowska w t. 78 i 90 – brak wyraźnego wskazania, że ostatnia ćwierćnuta wypada w trakcie trwania półnuty – może być myląca i w istocie zmyliła sztycharza Wf, który rozplanował 3 miary każdego z tych taktów tak, jakby to były takty na 4/4 (patrz Wf w wersji "transkrypcja"). Błędnego rozplanowania nie powtórzono w Wn i Wa, jednak w Wa, w t. 78 dodano kropkę przedłużającą do półnuty g, co oznacza, że sztycharz doliczył się czterech miar w tym takcie (błędną kropkę usunięto w Wa2). W tekście głównym, dla uniknięcia wątpliwości precyzujemy wzajemne relacje głosów l.r. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf |
|||||||
|
t. 78
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Zgodnie z przyjętymi założeniami, dotyczącymi interpretacji akcentów w Andante odtwarzamy znaki na 2. mierze taktu jako krótkie w Wf (→Wa), a długie w Wn. Obie wersje można traktować jako równorzędne. Podobnie w t. 90. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
|||||||
|
t. 78-90
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
W Wn1 akcent na 3. mierze t. 78 jest nieco krótszy od tego na drugiej, różnica jest jednak najprawdopodobniej przypadkowa – w analogicznym t. 90 znaki są jednakowe – i nie uwzględniamy jej w transkrypcji tego źródła. Wybór długości akcentu należy do wykonawcy, gdyż ze źródeł nie wynika tu – jak w całym Semplice – który z tych znaków Chopin miał na myśli. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
|||||||
|
t. 78-90
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
|||||||
|
t. 79-94
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
W t. 79, 82, 91 i 94 podajemy w tekście głównym akcenty długie, wzorując się na prawdopodobnie autentycznych akcentach długich w t. 67 i 70. Znaki w Wf i Wn1, w których można widzieć zarówno krótkie, jak i długie akcenty, interpretujemy zgodnie z założeniami przyjętymi dla całości Andante. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie |
ostrzegawczy przed fis w t. 78, a dodajemy 
przed c1. Kasownik dodajemy także w analogicznym t. 90. Uzupełnień w t. 90 dokonano także w 
