Oszczędna notacja Chopinowska w t. 78 i 90 – brak wyraźnego wskazania, że ostatnia ćwierćnuta wypada w trakcie trwania półnuty – może być myląca i w istocie zmyliła sztycharza Wf, który rozplanował 3 miary każdego z tych taktów tak, jakby to były takty na 4/4 (patrz Wf w wersji "transkrypcja"). Błędnego rozplanowania nie powtórzono w Wn i Wa, jednak w Wa, w t. 78 dodano kropkę przedłużającą do półnuty g, co oznacza, że sztycharz doliczył się czterech miar w tym takcie (błędną kropkę usunięto w Wa2). W tekście głównym, dla uniknięcia wątpliwości precyzujemy wzajemne relacje głosów l.r.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładności Wf
notacja: Rytm