Łuki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 31
- Następna »
|
t. 101
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, jaką artykulację Chopin przewidywał dla 2. ćwierćnuty taktu. Niewielka plamka nad tą nutą mogłaby być kropką staccato i tak ją odtworzono w Wn2. Niedokładny początek łuku A należałoby wówczas interpretować jako napisany z rozmachem, ale dotyczący dopiero 3. ćwierćnuty. Zdaniem redakcji, jest jednak możliwe, że plamka ta jest początkiem łuku, oddzielonym od dalszej części wskutek przerwy w dopływie atramentu. Tego rodzaju usterek można w A znaleźć niemało, choć na ogół nie przysparzają one kłopotów w odczytaniu zamysłu kompozytora – por. np. cz. I, t. 216 lub 309, cz. II, t. 16. (Wspomniana plamka może być też tylko plamką i w ogóle nie mieć związku z zapisem Koncertu.) W tekście głównym podajemy łuk od 2. ćwierćnuty ze względu na: kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
|
t. 102
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wf (→Wa) jest z pewnością błędem, podobnie jak w przypadku łuku Wn1 (→Wf→Wa) w t. 98-99. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
|||||||||||
|
t. 117-120
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuk A nie może odpowiadać intencji Chopina, który prawdopodobnie przerwał rysowanie łuku ze względu na brak miejsca – z powodu skreśleń w partii pr.r. jej ostateczna wersja została wpisana na sąsiedniej pięciolinii, przez co elementy położone najwyżej dochodzą już do partii altówek. Niewykluczone też, że w oczach kompozytora funkcję kontynuacji łuku spełnił przenośnik oktawowy (por. zbliżoną sytuację w Etiudzie Es op. 10 nr 11, t. 40-42). W Wn (→Wf→Wa) łukiem objęto t. 117-118, co jest przypuszczalnie wynikiem korekty Chopina. Autentycznym dodatkiem jest też zapewne łuk dodany w t. 119-120 w Wf (→Wa). Te prawdopodobne korekty świadczą, zdaniem redakcji, o intencji objęcia łukiem całego czterotaktu, tak jak w t. 85-89, 93-96 i 109-112. Podział łuku pomiędzy t. 118 a 119 to niemal na pewno skutek rozproszenia uwagi związanego z przejściem na nową stronę zarówno w A, jak i Wn (→Wf). Z tego względu w tekście głównym proponujemy nad tymi taktami jeden łuk. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
|
t. 117
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Rozpoczęcie w Wn1 (→Wf→Wa) łuku od początku taktu to niemal na pewno niedokładność, charakterystyczna dla sztycharza tego wydania. Tekst zgodny z Chopinowskim zapisem w A przywrócono w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 125-129
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zdaniem redakcji, łuk l.r. w t. 125-126, pojawiający się w Wn1 (→Wf→Wa), mógł być dodany przez Chopina. Wskazują na to poprawki łuków pr.r. – jeśli to Chopin zlecił połączenie łuków pr.r. na przejściu tych taktów, to mógł także dopisać łuk l.r., niejako dla podkreślenia, że jednotaktowe łuki z t. 121-124 już tu nie obowiązują. W Wa dodano ponadto łuk w t. 127-128 (na wzór łuku, jaki wydanie to ma w pr.r.). Łukowanie obu rąk uzgodniono także w Wn2. W tekście głównym zachowujemy notację A, gdyż łuki Wa i Wn2 są z pewnością dowolne, a łuk dodany w Wn1, nawet jeśli pochodzi od Chopina, należy prawdopodobnie wiązać z poprawkami błędnych łuków pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 31
- Następna »