mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 310

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Kasownik podwyższający as na a wpisany jest w A ołówkiem. Znak dość wyraźnie różni się zarówno od typowych Chopinowskich kasowników, jak i od znaków dopisanych w t. 314 (a także od ołówkowego  w partii I klarnetu Rork w tym miejscu). Zagęszczenie tekstu w Wn1 sugeruje ponadto, że w wydaniu tym odpowiedni znak dodano dopiero w korekcie. Być może więc jest to jeden z późniejszych, obcych dopisków – por. t. 256.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 313-314

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma  podwyższającego des1 na d1 na 4. ósemce t. 313, a znaki w t. 314 dopisano ołówkiem. Mimo oczywistej trafności autentyczność tych uzupełnień nie jest pewna, gdyż inne ołówkowe dopiski w A zdradzają raczej obcą rękę – por. t. 256 i 310. We wszystkich źródłach występuje  podwyższający des1 na d1 w ostatniej ósemce t. 313. W tekście głównym pomijamy ten znak, niepotrzebny po skorygowaniu przeoczenia na 4. ósemce.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 363-364

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A brak czterech niezbędnych bemoli obniżających g na ges (w różnych oktawach) – Chopin wpisał znaki tylko na początku taktów, w l.r. w t. 363  i w pr.r. w t. 364. W Wn1 (→Wf→Wa1→Wa2) dodano  przed basowym Ges w t. 365, ale w pełni poprawny zapis mają dopiero Wn2 i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 404

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

d2 w akordzie w A i Wn2

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia.              TGTU = d2 z kaso i laską odpowiedniej długości (lub kawałkiem dosztukowanym)

Bez d2 w akordzie w Wn1 (→Wf→Wa)

krótsza laska lub puste
..

Wersja Wn1 (→Wf→Wa) jest niemal na pewno błędna – przerwanie oktawowego prowadzenia najwyższego głosu nie ma tu żadnego uzasadnienia.  W tekście głównym zachowujemy więc wersję A. Oceny tej nie zmienia dodanie w Wn1 przeoczonego przez Chopina  podwyższającego des3 na d3, gdyż zrobił to zapewne adiustator (w A Chopin przeoczył także  podwyższający des2 na d2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 422-423

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

e3 w A (odczyt dosłowny→Wn1→Wf1)

es3 w A (interpretacja kontekstowa), Wf2 (→Wa) i Wn2

Wf2 :    tr bemol es2 423 + kaso e2;                   red = TGTU
..

Odczytana dosłownie wersja A (→Wn1→Wf1) jest z pewnością błędna, mimo że oba takty są tak samo zapisane za drugim razem (t. 462-463). Świadczy o tym akord B-g-des1-f1 (a nie -e1) brzmiący w orkiestrze od początku t. 422, a przede wszystkim bemole obniżające e3 na es3, które w obu taktach zostały dodane w korekcie Wf2 (→Wa), niemal na pewno przez Chopina. Bemole dodano także w Wn2.
Patrz też t. 423.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf