Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 454-462

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A (→WnWf) nie ma  przywracającego g2 na 3. mierze t. 454 i 462. Oczywisty błąd poprawiono tylko w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 454-463

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed b2 na początku t. 454, 455 i 462. Znaki dodano także w Wa3. Przy ostatnim wystąpieniu podobnej sytuacji, w t. 463, odpowiedni  został wpisany przez Chopina już w A (→WnWfWa). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze

t. 455-463

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Korygując Wf (→Wa), Chopin zmienił – tak jak w analogicznych t. 415 i 423 – występujące na przedostatniej ósemce t. 455 i 463 dis2 na es2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 455

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A jedynym znakiem chromatycznym przed 1. akordem pr.r. jest ostrzegawczy  przed e2. Od strony muzycznej wersja z d3 byłaby oczywiście możliwa, jednak porównanie z analogicznym t. 425 oraz  des3 dodany – przypuszczalnie przez Chopina – już w Wn1 (→WfWa, →Wn2) świadczą o pomyłce Chopina. Identyczne przeoczenie zdarzyło się Chopinowi w zbliżonym kontekście w t. 423.
W tekście głównym nieuzasadniony  przed e2 pomijamy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy

t. 456

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Tak jak w t. 453-454, skreślenia widoczne w A pozwalają odczytać wcześniejszą redakcję tego taktu:


Pozwala to zakwalifikować ostatni akord l.r. w analogicznym t. 416 jako wersję pierwotną, a nie błąd tercjowy.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A