mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 473

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A Chopin opatrzył krzyżykami tylko 1. oktawę l.r. i pierwsze dwie ósemki pr.r. Sześć z siedmiu pozostałych niezbędnych krzyżyków – oprócz fis l.r. – dodano już w Wn1 (→Wf), zaś ostatni w Wa i Wn2 (w Wa dodano również, jak w naszym tekście głównym, przypominający  przed ostatnią ósemką).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 474-475

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A (→Wn1→Wf) brak krzyżyków przy górnych nutach oktaw na 2. mierze każdego z tych taktów. Oczywistą niedokładność uzupełniono w Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 481

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W ostatnim akordzie l.r. w A nie ma znaków przywracających g i b. Tę wyraźną niedokładność, sprowokowaną przypuszczalnie kreśleniami i zmianami (skreślony akord brzmiał e-ais-cis1-g1), poprawiono już w Wn (→Wf→Wa). W Wa dodano jeszcze  ostrzegawczy przed g3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 482

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Wpisany w A (→Wn1)  ostrzegawczy przed e3 to przypuszczalnie pozostałość pierwotnej notacji, w której poprzedni akord zapisany był z es3. W Wf (→Wa) i Wn2 niepotrzebny znak usunięto. W Wa dodano kasowniki ostrzegawcze przed g1 i g2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 487

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako półnutę na 2. mierze taktu Wf ma A1. Jeśli brać pod uwagę tylko partię fortepianu i tylko ten takt, nuta ta brzmiałaby zupełnie naturalnie, jednak w szerszym kontekście jest oczywiście błędna, gdyż stałość podstawy basowej nie ulega tu wątpliwości – por. C-c kontrabasów i wiolonczel w Rork. Błąd poprawiono w Wa, zapewne kierując się logiką postępu harmonicznego.
Chopin nie zauważył tego błędu ani w korektach Wf (mimo dodania akcentu!), ani na lekcjach, co może oznaczać, że także uczennica go nie zauważyła.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy