mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 415-416

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

3 akcenty długie w A i Wf

!!!   miniat: 3 miary z akcentami, tylko górna 5-linia.                EZTU

2  i > w Wn1

EZnieU

3 krótkie akcenty w Wa i Wn2

EZnieU1
..

Zapisane w A, trzy wyraźne akcenty długie odtworzono w Wn1 – bez widocznego powodu – w sposób wyraźnie zróżnicowany. W Wf przywrócono jednak notację A, w czym można upatrywać korekty Chopina. Zarówno w Wa, jak i w Wn2, Chopinowskie akcenty długie odtworzono jako zwykłe, krótkie akcenty.  

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf

t. 416

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A (→Wn) ćwierćnuta dolnego głosu zapisana jest jako gis2. Podobnie dolną nutą 3. ósemki jest gis1. Korygując Wf (→Wa), Chopin zmienił pisownię obu nut na as2(1), zgodnie z tym, jak zapisał wszystkie następne wystąpienia podobnych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 416

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

g1 w akordzie w A (→Wn)

!!!   miniat: 2. połowa taktu (ostatnia ósemka i akord), tylko dolna 5-linia, bez łuków.                 g1 zamiast e1

e1 w akordzie w Wf (→Wa)
..

Wersja A (→Wn) jest najprawdopodobniej pierwotną redakcją tego akordu, pozostawioną przez nieuwagę (pośpiech). Wskazuje na to niewątpliwie Chopinowska korekta Wf (→Wa) i poprawki widoczne w A przy powtórzeniu tego taktu (t. 456).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 416-417

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do g2 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: nic.                   EZnieU1 (prawy koniec łuku 416)

Łuk do f2 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU (prawy koniec 416 i końcówka 417
..

Łuk A nie wykracza poza t. 416, jednak jego kształt nie wyklucza interpretacji, w której ostatnia nuta frazy również jest nim objęta. Interpretację tę przyjmujemy w tekście głównym ze względu na wyraźną statystyczną przewagę naturalnych pianistycznie łuków dochodzących do nut, na których ruch triolowy ulega chwilowemu zatrzymaniu – patrz t. 409-419. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 417

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed a1. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne