mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 414-415

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Kropki w A (możliwe odczytanie) i Wn2

!!!   miniat: nic.                 EZTU

Kliniki w A, inne odczytanie

EZnieU (2 kliniki)

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Nie jest pewne, jakich znaków staccato Chopin użył w A na początku tych taktów. Znak w t. 414 wydaje się być niewielkim klinikiem, ten w t. 415 – raczej kropką. Przy powtórzeniu tego fragmentu, Chopin wpisał tylko jeden znak – kropkę w t. 454. Zdaniem redakcji, można bezpiecznie założyć, że Chopin miał na myśli jeden rodzaj znaków. Za klinikami przemawia podobieństwo rytmiczne tych taktów do t. 409-410, w których użycie kliników nie budzi większych wątpliwości. Z drugiej strony, różnica artykulacji między tymi parami taktów wydaje się uzasadniona różnicą harmoniczną, zwłaszcza zmianą trybu z majorowego na minorowy. W tej sytuacji za odpowiadające intencji Chopina można uznać zarówno kropki, jak i kliniki. Brak znaków staccato w Wn1 (→Wf→Wa) to niewątpliwe przeoczenie, zaś w Wn2 dodano kropki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 415-417

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A t. 415 (od 2. miary), 416 i 1. ósemka t. 417 napisane są oktawę niżej, gdyż nie zostały objęte przenośnikiem oktawowym. Ta oczywista pomyłka została sprostowana – być może przez Chopina – już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 415-423

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako przedostatnią ósemkę t. 415 A (→Wn) ma dis2. W korekcie Wf (→Wa) Chopin zmienił pisownię tej nuty na es2. Identycznej zmiany dokonał w zapisie najwyższej nuty akordu na przedostatniej ósemce t. 423. Podobnie w t. 455 i 463.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 415-417

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: 2. i 3. miara t. 415 + 1. miara 416, tylko górna 5-linia, bez akcentów.                  EZTU (lewy koniec)

2 łuki w Wn1

EZnieU (łuk 415 i lewy koniec 416)

Łuk w t. 416 w Wf (→Wa)

EZnieU tylko 416 (lewy koniec)
..

Podział łuku w Wn1 to zniekształcenie łukowania charakterystyczne dla tego wydania. Brak w Wf (→Wa) łuku w t. 415 sugeruje zresztą, że łuk w t. 415 został w Wn1 dodany dopiero w ostatniej fazie korekt, jako uproszczona korekta zbyt krótkiego łuku, obejmującego tylko t. 416.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 415-416

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w źródłach

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza 

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Zdaniem redakcji, brak łuku l.r. jest skutkiem niedopatrzenia Chopina – odpowiedni łuk znajduje się we wszystkich trzech podobnych miejscach, w t. 423-424, 455-456 i 463-464.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne