Łuk do g2 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf→Wa) !!! miniat: nic. EZnieU1 (prawy koniec łuku 416) |
||
Łuk do f2 w A, interpretacja kontekstowa EZTU (prawy koniec 416 i końcówka 417 |
Łuk A nie wykracza poza t. 416, jednak jego kształt nie wyklucza interpretacji, w której ostatnia nuta frazy również jest nim objęta. Interpretację tę przyjmujemy w tekście głównym ze względu na wyraźną statystyczną przewagę naturalnych pianistycznie łuków dochodzących do nut, na których ruch triolowy ulega chwilowemu zatrzymaniu – patrz t. 409-419.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki