Zagadnienia : Niedokładności Wn
t. 4-5
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Krótszy łuk Wn1 to – wraz z poprzednim – wyrazisty przykład dezynwoltury, z jaką sztycharz Wn1 traktował łukowanie zapisane w A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Wszystkie zapisy źródłowe 2. połowy taktu są błędne lub niejasne, żaden z nich nie daje się jednak poprawić w sposób, którego nie można by kwestionować.
W tej sytuacji tekst główny opieramy na wersji A, która mimo nieścisłości wydaje się najpewniejsza źródłowo. Z dwóch naturalnych możliwości poprawienia błędu – zmiany dwóch trzydziestodwójek na sześćdziesięcioczwórki lub usunięcia jednej z kropek przedłużających ósemkę es1 – wybieramy tę drugą, dającą gładszy postęp figuracji wprowadzającej temat główny. Jako alternatywną wersję proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||
t. 6-7
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zmiana zakresu znaku to z pewnością niedokładność Wn (→Wf→Wa). W A widać, że Chopin skreślił widełki wpisane nad partią pr.r., mające zakres taki, jak w wydaniach. Nowy znak został wpisany pod wprowadzającą temat grupą trzydziestodwójek i doprowadzony dalej, aż do półnuty es3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A |
|||||||||||||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zmiana wiązania grupy przednutek to przypuszczalnie dowolność sztycharza Wn1 (→Wf→Wa) – por. analogiczne t. 26 i 75. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A początki łuków l.r., zarówno w figurach obejmujących cały takt, jak i półtaktowych, w zdecydowanej większości nie obejmują podstawy basowej, opatrzonej zazwyczaj kropką staccato. Mimo że Chopin nie zawsze stawiał je precyzyjne (np. łuk w t. 8), systematyczne odtwarzanie ich w Wn1 (→Wf→Wa) jako cało- lub półtaktowych raczej nie odpowiada jego intencji (por. charakterystykę Wn1), co zauważono w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa |