mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych

t. 75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Znak synchronizacji w WfD

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez znaku w pozostałych źródłach
..

Linia wskazująca moment uderzenia pierwszej przednutki (razem z nutą basową) została dopisana – zapewne przez Chopina – w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Znaki synchronizacji

t. 77

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

ges w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko l.r., bez pedału i łuku. MOCNO ścieśnione.              TGTU (ges jako 2. ósemka)

B-ges w Wn (→Wf→Wa)

B w WfS
..

Wersja A to zdaniem redakcji jedyny autentyczny tekst tego miejsca. Seksta w Wn (→Wf→Wa) jest niemal na pewno wynikiem błędnego odczytania A – sztycharz Wn1 za nutę B uznał przypadające na jej wysokości pierwotne zakończenie laseczki ósemki ges z charakterystycznym „haczykiem". Pomyłką jest przypuszczalnie również skreślenie tej nuty w WfS – piszący, być może sam Chopin, widząc dwie nuty, z których jedną należało skreślić, a drugą zachować, złączył te dwie myśli w jedną czynność, skreślając nutę, która miała pozostać (podobnego rodzaju błąd popełniono w WfS jeszcze w Sonacie h op. 58, cz. III – w t. 28 zamiast omyłkowo pominiętego  obniżającego ais1 na a1, dopisany został , potwierdzający błędny tekst).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Dopiski WfS

t. 80

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

Dwukrotne użycie 1. palca zostało wpisane w WfD przez Chopina, a następnie jeszcze raz przez uczennicę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 83

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Seksta es2-c3 w A

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko górna 5-linia.         wg opisu

Oktawa c2-c3 w Wn1 (→Wf)

Oktawa es2-es3 w Wa, WfD, WfJ, WfS i Wn2
..

Zarówno seksta występująca w A, jak i oktawa c2-c3 w Wn1 (→Wf) to niemal na pewno błędy – por. analogiczny t. 15. W A Chopin postawił o jedną linię dodaną za mało (błędy w liczbie linii dodanych to – nie licząc znaków chromatycznych – zdecydowanie najczęstszy typ jego błędów wysokościowych), a zmianę w Wn1 można wytłumaczyć adiustacją wydawcy, nieporozumieniem przy korekcie lub zwykłą pomyłką. Poprawny tekst wpisał Chopin we wszystkich trzech egzemplarzach lekcyjnych. Wersja Wa i Wn2 to zapewne adiustacje, wprowadzone na podstawie porównania z analogicznym t. 15.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Dopiski WfS , Dopiski WfJ

t. 83

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W Wf półnuta w 2. połowie taktu brzmi błędnie c1-des1. Pomyłkę sprostowano w Wa, a także w WfS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfS