Wysokość
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- Następna »
t. 78
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A widać poprawkę wysokości trylowanej ćwierćnuty z b1 na as1. Tego rodzaju niepoprawiony błąd, polegający na zapisaniu zamiast nuty głównej trylu jej górnej sekundy, od której w tym kontekście zaczyna się trylowanie, przydarzył się Chopinowi jeszcze parokrotnie, np. w Bolerze a op. 19, t. 187 i Sonacie b op. 35, cz. III, t. 20. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A |
|||||||||||
t. 80
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Wersja ośmionutowa, zapisana w A (→Wn), jest mimo błędu w określeniu liczby nut – patrz sąsiednia uwaga – najpewniejsza zarówno źródłowo, jak i stylistycznie. Siedmionutowa wersja Wf (→Wa) może być efektem korekty Chopina, na co wskazują jego niewątpliwe interwencje na 3. i 4. mierze tego taktu. O ile jednak ta druga poprawka pozostawiła wyraźne ślady w druku, o tyle w omawianym miejscu tego typu śladów nie widać. Trzeba więc wziąć również pod uwagę możliwość pomyłkowego opuszczenia c2 w tej figurze. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 80
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Na 3. mierze taktu Wn1 zawiera aż trzy błędy:
Tylko dwa pierwsze poprawiono w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 80
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W tekście głównym podajemy skorygowaną przez Chopina wersję Wf (→Wa1). Wersja A (→Wn) możne być użyta jako wariant dla mniejszej ręki. W Wa2 (→Wa3) wprowadzono wcześniejszą wersję zapewne na podstawie porównania z Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 81
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Biegnik kończący ten takt ma w źródłach dwie podstawowe wersje:
Druga wersja została wprowadzona bez wątpienia na polecenie Chopina, jednak jej zapis budzi pewne wątpliwości – dodana w korekcie nuta g2 poprzedzona jest (ostrzegawczym?), nie mającym w tym kontekście żadnego uzasadnienia (np. zarówno w analogicznych t. 13 i 32, jak i w omawianym takcie najwyższa nuta tej figury, g3, zapisana jest bez ). Można się więc zastanawiać, czy nie popełniono tu błędu tercjowego, a zamierzoną nutą było e2, które w naturalny sposób rozwija rysunek melodyczny tej figury po szesnastce e1. Możliwość tę proponujemy jako alternatywną interpretację Chopinowskiej korekty Wf. Różnice w notacji rytmu zakończenia tej figury – patrz ostatnia uwaga w tym takcie – powodują, że każdej z omówionych wyżej wersji biegnika można przypisać dwa nieznacznie różniące się schematy rytmiczne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błąd tercjowy , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- Następna »