mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 78

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A widać poprawkę wysokości trylowanej ćwierćnuty z b1 na as1. Tego rodzaju niepoprawiony błąd, polegający na zapisaniu zamiast nuty głównej trylu jej górnej sekundy, od której w tym kontekście zaczyna się trylowanie, przydarzył się Chopinowi jeszcze parokrotnie, np. w Bolerze a op. 19, t. 187 i Sonacie b op. 35, cz. III, t. 20.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 80

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

8 nut w A (→Wn1), interpretacja

7 nut w Wf (→Wa)

EZnieU

8 nut w Wn2

EZnieU1, ale z '8' zamiast '7'
..

Wersja ośmionutowa, zapisana w A (→Wn), jest mimo błędu w określeniu liczby nut – patrz sąsiednia uwaga – najpewniejsza zarówno źródłowo, jak i stylistycznie. Siedmionutowa wersja Wf (→Wa) może być efektem korekty Chopina, na co wskazują jego niewątpliwe interwencje na 3. i 4. mierze tego taktu. O ile jednak ta druga poprawka pozostawiła wyraźne ślady w druku, o tyle w omawianym miejscu tego typu śladów nie widać. Trzeba więc wziąć również pod uwagę możliwość pomyłkowego opuszczenia c2 w tej figurze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 80

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

A

!!!   miniat: ta sekstola, tylko górna 5-linia, bez łuku frazowego, bez [6].            EZnieU

Wn1

EZnieU2

Wf (→Wa)

EZTU

Wn2

EZnieU1
..

Na 3. mierze taktu Wn1 zawiera aż trzy błędy:

  • niewłaściwe znaki chromatyczne,
  • brak mordentu,
  • szesnastki zamiast rytmu punktowanego na końcu tej figury.

Tylko dwa pierwsze poprawiono w Wn2.
W Wf (→Wa) Chopin poprawił pierwszy z nich, a w drugiej części grupy wprowadził odmienną wersję, którą jako najpóźniejszą przyjmujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 80

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

A (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: ten akord (z kluczem).             Tu des1-es1-b1.

Wf (→Wa1)

TGTU
..

W tekście głównym podajemy skorygowaną przez Chopina wersję Wf (→Wa1). Wersja A (→Wn) możne być użyta jako wariant dla mniejszej ręki. W Wa2 (→Wa3) wprowadzono wcześniejszą wersję zapewne na podstawie porównania z Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 81

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

8 nut w A

!!!   miniat: e1 i biegnik na ostatniej mierze, tylko górna 5-linia, bez wideł.             EZnieU (tylko nuty z 9)

8 nut w Wn

EZnieU (nuty bez 9 + kawałek pauzy i beleczka wiązania)

9 nut z g2 w Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

9 nut z g2 proponowane przez redakcję

EZTU (nuty i 10)

9 nut z e2 – inna interpretacja Wf (→Wa)

EZnieU2 (nuty i 10)

Idem, alternatywny rytm

war. 55 z 9 + kawałek pauzy i beleczka EZnieU
..

Biegnik kończący ten takt ma w źródłach dwie podstawowe wersje:

  • ośmionutową w A (→Wn), w której f2 występuje bezpośrednio po des2;
  • dziewięcionutową w Wf (→Wa), w której pomiędzy des2 a f2 wstawiono jeszcze g2.

Druga wersja została wprowadzona bez wątpienia na polecenie Chopina, jednak jej zapis budzi pewne wątpliwości – dodana w korekcie nuta g2 poprzedzona jest (ostrzegawczym?), nie mającym w tym kontekście żadnego uzasadnienia (np. zarówno w analogicznych t. 13 i 32, jak i w omawianym takcie najwyższa nuta tej figury, g3, zapisana jest bez ). Można się więc zastanawiać, czy nie popełniono tu błędu tercjowego, a zamierzoną nutą było e2, które w naturalny sposób rozwija rysunek melodyczny tej figury po szesnastce e1. Możliwość tę proponujemy jako alternatywną interpretację Chopinowskiej korekty Wf.

Różnice w notacji rytmu zakończenia tej figury – patrz ostatnia uwaga w tym takcie – powodują, że każdej z omówionych wyżej wersji biegnika można przypisać dwa nieznacznie różniące się schematy rytmiczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf