mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 86

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Kreski i kropki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.          TGTU

Tylko kropki w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Tak jak w anlogicznym t. 18, w Wn1 (→Wf→Wa) pominięto kreseczki tenuto nad trzema oktawami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 88

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Zapisane w A kropki staccato nad akordami pr.r. na 1. i 3. mierze taktu zostały pominięte w Wn1 (→Wf→Wa). Jest to najprawdopodobniej wynik nieuwagi sztycharza. W Wn2 dodano jedynie drugą z tych kropek. Ze względu na powiązane być może różnice łukowania oba typy oznaczeń omawiamy łącznie w sąsiedniej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 89

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 cały takt w A

!!!   miniat: nic.                      TGTU

 pół taktu w Wn (→Wf→Wa)

2. połowa taktu
..

Krótsze widełki  w wydaniach to najprawdopo­dob­niej wynik niedokładności sztycharza Wn1, który chcąc uniknąć kłopotów z wpasowaniem tak długiego znaku, mógł uznać wcześniejsze jego rozpoczęcie za niepotrzebne wobec słownej wskazówki crescendo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 96

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Fermata w A (prawdopodobne odczytanie→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: ta nuta, tylko dolna 5-linia, bez forte i pedału.          EZTU

Znak artykulacji w A (możliwe odczytanie)

EZnieU
..

Znak dotyczący 1. nuty taktu ma w A postać kreski i kropki. Kreska nie jest zupełnie prosta, tak iż w Wn (→Wf→Wa) odczytano tę kombinację jako fermatę. Interpretację tę przyjmujemy do tekstu głównego:

  • nieco podobny, płaski znak fermaty wpisał Chopin w t. 6;
  • Chopin nie zakwestionował takiego odczytania ani w korektach (Wn1 i Wf), ani w egzemplarzach lekcyjnych.

Zdaniem redakcji, nie można jednak wykluczyć, że Chopin miał tu na myśli jeszcze jedną kombinację znaków tenuto i staccato, jak w t. 18 i 86.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne