Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 115-116

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: nic.                EZTU lewy koniec (trzeba podział zrobić)

2 łuki w Wn (→WfWa)

EZnieU (cały 115 i lewy koniec 116)

..

Podział łuku na kresce taktowej to typowa dowolność Wn (→WfWa), w tym wypadku usprawiedliwiona nie do końca oczywistą notacją A na przejściu stron.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 115-116

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: jw.                          łuki (tylko frazowe jak na miniaturze)

Łuki A, interpretacja proponowana przez redakcję

EZTU

Łuki Wn1 (interpretacja kontekstowa→

WfWa)

pierwszy EZTU, drugi = war_11

Łuk Wn2

jak na miniaturze (był sklejany...)

..

Łuki l.r. (także ten przetrzymujący) są w tych taktach zapisane niedokładnie lub błędnie w większości źródeł. Warianty związane z przetrzymaniem lub powtórzeniem es1 na przejściu t. 115-116 ujmujemy w sąsiedniej uwadze. Jeśli chodzi o łuki motywiczne, to wspomniane niedokładności powodują, że właści­wie każdą z czterech przedstawionych wersji można uważać za interpretację notacji A. W tekście głów­nym, będącym zarazem najprawdopodobniejszym zdaniem redakcji odczytaniem intencji Chopina, podajemy łuki zgodne z naturalnym rozczłonko­waniem motywów, wynikającym z przebiegu harmonicznego i pozycji ręki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 119-122

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Interpretacja łukowania A w tych taktach, wsparta notacją rytmiczną (wydzielone szesnastki w t. 120 i półnuty w t. 121-122), nie budzi wątpliwości. Jednak przy próbie dosłownego odczytania samych łuków mogą one wydawać się mylące – obie wydzielone szesnastki w t. 120 zdają się być równocześnie ostatnimi i pierwszymi nutami kolejnych łuków, a zjawisko to występuje jeszcze wyraźniej w t. 121-122. Wprawdzie w Wn1 łuki odtworzono prawidłowo, zgodnie z sensem muzycznym, ale jest to już efekt intensywnych korekt – w całej linijce Wn1, obejmującej t. 119-121, widoczne są bowiem ślady korygowania łuków, i to prawdopodobnie więcej niż raz (w t. 120 ślady wskazują na usunięcie dwóch łuków o różnych, lecz częściowo się pokrywających zakresach). Dwie fazy korekt, z których pierwsza nie dała zadowalającego efektu mogą sugerować, że Chopin w pierwszej fazie, widząc ogromną liczbę błędów, nakazał przeprowadzenie korekty na podstawie A, a dopiero w drugiej fazie osobiście oznaczył pozostałe jeszcze, istotne nieścisłości.
Ślady te były zapewne jednym z powodów, dla których przygotowując Wn1a zdecydowano się na ponowne wysztychowanie całej dolnej części strony (więcej niż pół). Przeróbka objęła t. 119-127 i najniżej położone elementy t. 116-118, np. łuk przetrzymujący es w t. 117-118. Mimo dużego zakresu pracy, nie popełniono żadnych błędów, co zdarzało się w innych podobnych przypadkach – patrz charakterystyka Wn1.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 125

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A, najprawdopodobniejsze odczytanie

!!!   miniat: od ósemki z kropką do ćwierćnuty z kropką, tylko górna 5-linia.                  TGTU

Łuki A (możliwe odczytanie→WnWfWa)

całotaktowy 125 i od 1 w 126

..

Łuki A można było odczytać tak jak Wn (→WfWa), gdyż łuk w t. 126 (na nowej stronie) rozpoczyna się nad 1. nutą taktu. Jednak kształt tego łuku nie wyklucza kontynuacji, a łuk w t. 125 jest bardzo wyraźnie przeciągnięty poza kreskę taktową, co czyni intencję nieprzerwanego łuku znacznie bardziej prawdopodobną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 135-136

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A (możliwe odczytanie→WnWf) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta 135 i półnuta 136, tylko dolna 5-linia, bez pedału.               Tu łuk nad wiązaniem ósemkowym EZnieU (wraz z obniżonym wiązaniem i skróconymi laskami)

Bez łuku w Wa1

Łuk A, odczytanie proponowane przez redakcję

TGTU

..

Zasięg i umiejscowienie łuku A są niejasne. Zdaniem redakcji, może on odnosić się do ósemek górnego głosu, jak to odczytano w wydaniach (oprócz Wa1, w którym łuk przeoczono), ale też do ćwierćnuty dolnego, prowadząc do półnuty b w następnym takcie. Analizując również zapis analogicznego fragmentu repryzy (t. 283-284), a także kilka innych aspektów notacji i struktury muzyki, redakcja zdecydowała się przyjąć do tekstu głównego tę drugą możliwość.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A