Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 74-75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: od wejścia pr.r. do połowy t. 75, tylko górna 5-linia, bez "legato" i łuków l.r.              EZTU

Łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU1

..

Łuki A nie są zupełnie jasne ze względu na skreślenia i zapisanie ostatecznej wersji t. 75 na osobnej pięciolinii. Zdaniem redakcji, mimo iż notacja zawiera dwa osobne łuki, sposób, w jaki zachodzą na siebie, wskazuje wyraźnie na intencję ich połączenia. Tak też to zinterpretowano w Wn2 i taki też mógł być zamysł sztycharza Wn1, czego jednak nie można być pew­nym wskutek niespójnej pisowni – na końcu strony, w t. 74, łuk sugeruje kontynuację, ale na początku t. 75 raczej widnieje nowy łuk. Wątpliwość tę w Wf (→Wa) rozstrzygnięto na korzyść rozdzielonych łuków i tak też odczytujemy samo Wn1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 74-75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A, odczyt dosłowny

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

Łuk do c1 w Wn1 (→WfWa)

tr = EZnieU1;                         red = EZnieU

..

Niewątpliwie błędny łuk Wn1 (→WfWa) to rezultat nałożenia się dwóch czynników:

  • niejasnego momentu zakończenia łuku A – odczytany dosłownie kończy się na ósemce g1 lub szesnastce b1;
  • skomplikowanej graficznie notacji A, niemożliwej do dosłownego odtworzenia w druku (łuk pomiędzy partiami obu rąk, zapisanymi na jednej pięciolinii).

W tekście głównym podajemy interpretację zapisu A – naszym zdaniem trafną – przyjętą w Wn2. Por. t. 75.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn

t. 75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A, odczyt dosłowny

Łuk A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

Łuk w Wn1 (→WfWa)

Od as1 (EZnieU1)

..

Odczytany dosłownie, łuk A rozpoczyna się dopiero od tercji e1-g1. Jest jednak bardzo prawdopodobne, że Chopin wyobrażał sobie przedłużenie łuku aż do poprawionej wersji górnej pięciolinii, tak by rozpoczynał się wcześniej. W tekście głównym przyjmujemy – w zgodzie z Wn2 – ćwierćnutę f1 jako pierwszą nutę objętą łukiem, jednak wersja Wn1 (→WfWa) z łukiem biegnącym już od as1 wydaje się również możliwa jako interpretacja zapisu A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn

t. 78-79

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A

!!!   miniat: ten motyw, tylko dolna 5-linia, bez pr.r.          Tu łuk od 2. oktawy (G1-G)

Wn (→WfWa)

TGTU

..

Krótszy łuk A jest niemal na pewno niedokładny, czego nie uwzględniono w wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 81-82

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki rozdzielone w A (odczyt dosłowny→WnWfWa)

!!!   miniat: 3 ostatnie nuty 81 i pół 82, tylko górna 5-linia, bez sekstoli.         łuk do as1 i łuk 82 na 3 nuty

Ciągły łuk w A, interpretacja proponowana przez redakcję

TGTU

..

Zdaniem redakcji, niedokładny jest łuk A w t. 82 (na początku strony). Sugestia kontynuacji łuku w t. 81 nie jest bardzo zaakcentowana, ale biorąc pod uwagę precyzyjne na ogół frazowanie A, bardziej prawdopodobne wydaje się doprowadzenie łuku do końca frazy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A