mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 127

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

4 ćwierćnuty w A i Wn2

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.             TGTU (laski es1 i e1)

2 ćwierćnuty w Wn1 (→Wf→Wa)

Tu pusta klisza 
..

Sztycharz Wn1 być może uznał przedłużenie 2. i 4. ósemki za pomyłkę – por. t. 125. Jednak tego rodzaju pisownia, mniej lub bardziej precyzyjnie oznaczająca tzw. legato harmoniczne – przetrzymywanie palcami składników akordów – była stosowana przez Chopina wielokrotnie, np. w t. 130 i 278. W analogicznym t. 275 notacja wydań również jest niedokładna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 127

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A widać, że biegnik liczył początkowo tylko 14 nut, gdyż nuta cis2 została wstawiona później. Ściśle mówiąc Chopin przerobił pierwotne c2 na  i dopisał jedną nutę (c2) po lewej, a drugą (cis2) po prawej. Zmienił także oznaczenie liczby nut w grupie z 14 na 15.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 133-134

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Notacja rytmu jest w źródłach myląca, gdyż półnuty des2 w t. 133 i g1 w t. 134 umieszczone są nad 2. ósemką taktu lub nawet po niej. Chopin często używał tej dawnej konwencji notacyjnej, z reguły w przypadku nut wypełniających cały takt. Wątpliwości budzi zwłaszcza początek t. 133, w którym na pierwszy rzut oka wydaje się, że po ćwierćnucie as1 należy uderzać oktawę des1-des2. Dopisek Chopina w WfD – kreseczka łącząca as1 z des2 – potwierdza, że tekst został tu błędnie zinterpretowany przez uczennicę. Podobne niejasności występują w analogicznych t. 281-282.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Adiustacje Wn

t. 135

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ćwierćnuta b1 w A i Wn2

!!!   miniat: 2. ćwierćnuta taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.               TGTU

Ósemka b1 w Wn1

to b1 w pionie przydzielone do górnego głosu

Ósemka z kropką b1 w Wf (→Wa)

jak war. 22, tylko z kropką
..

Przydzielenie ćwierćnuty b1 do górnego głosu, co uczyniło z niej ósemkę to zdaniem redakcji wynik niedokładności sztycharza Wn1, który albo nie zrozumiał pisowni A, albo ułatwił sobie pracę. Dodanie w Wf (→Wa) kropki przedłużającej przy tej nucie może być wprowadzoną ad hoc poprawką rzekomego przeoczenia kropki w wersji Wn1. Dlatego w tekście głównym zachowujemy wersję A jako jedyną niewątpliwie autentyczną. Teoretycznie zarówno w przypadku zmiany w Wn1, jak i w Wf, nie można całkiem wykluczyć możliwości korekty Chopina, wydaje się jednak zupełnie nieprawdopodobne, by chciał on zmieniać tak drobny szczegół akompaniamentu – różnica w brzmieniu jest wszak przy naturalnej pedalizacji harmonicznej praktycznie nieuchwytna. W Wn2 przywrócono wersję A.
Podobnie w analogicznym miejscu repryzy, t. 283.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wf

t. 135

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ćwierćnuta es w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                   ćwierćnuta zamiast półnuty z kropką, b z laską w dół (kwinta na jednej lasce w dół)

Półnuta z kropką w Wf (→Wa)

TGTU
..

Przedłużenie wartości es to niewątpliwie efekt Chopinowskiej korekty Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf