Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 127

4 ćwierćnuty w A i Wn2

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.             TGTU (laski es1 i e1)

2 ćwierćnuty w Wn1 (→WfWa)

Tu pusta klisza 

Sztycharz Wn1 być może uznał przedłużenie 2. i 4. ósemki za pomyłkę – por. t. 125. Jednak tego rodzaju pisownia, mniej lub bardziej precyzyjnie oznaczająca tzw. legato harmoniczne – przetrzymywanie palcami składników akordów – była stosowana przez Chopina wielokrotnie, np. w t. 130 i 278. W analogicznym t. 275 notacja wydań również jest niedokładna.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.