Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kropki staccato w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                TGTU ( 6 kropek)

Bez znaków w Wf (→Wa)

..

Brak kropek staccato w 2. połowie taktu to jeden z licznych błędów Wf w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 140

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

11 kropek w A

TGTU

16 kropek w Wn

wszystkie, pierwsza pod mordentem, łuk trochę podnieść z prawej strony (mniej więcej jak na miniaturze)

15 kropek w Wf (→Wa)

bez pierwszej

..

Uogólnienie kropek staccato na wszystkie szesnastki to niemal na pewno dowolność Wn (→WfWa). Świadczy o tym pierwotne łukowanie A, w którym łuk obejmował tylko trzy grupy szesnastek, a więc te, w których występują kropki. Zdaniem redakcji, wskazuje to na powiązanie tych oznaczeń, dość częste u Chopina, który wskazywał w ten sposób artykulację łagodniejszą lub delikatniejszą niż zwykłe staccato. Ten pierwotny łuk potwierdza tym samym, że w zamyśle Chopina opisany rodzaj wykonania dotyczył tylko 11 nut.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 140

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 do b2 w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

 przez cały takt w Wn (→WfWa)

widły całotaktowe

..

Rozciągnięcie widełek  na cały takt to przykład charakterystycznej maniery sztycharza Wn1. Znak w A prowadzi do najwyższej nuty tego taktu, a nie do początku następnego, podobnie jest w analogicznym t. 288.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 141

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od ces2 w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3. grupa i g2, tylko górna 5-linia.            EZnieU

Łuk od as2 w A, możliwa interpretacja

EZnieU1

Łuk od b1 w Wn (→WfWa)

EZTU

..

Moment rozpoczęcia łuku budzi w źródłach wątpliwości. Łuk A być może miał w zamyśle Chopina obejmować tylko dwie nuty górnego głosu, co tak wyraźnie zostało oznaczone w repryzie (t. 289). Z drugiej strony, również odczytany dosłownie łuk A, a także wersję wydań można uważać za wyraz intencji kompozytora:

  • łuk od ces2 współgra ze skróceniem wartości poprzedniej nuty górnego głosu, b2, która została zapisana jako ósemka bez kropki;
  • łuk od b1 również nawiązuje do wspomnianego skrócenia b2, zarazem nie rozdziela jednak motywu b1-ces2, tworzącego pendant zarówno do wcześniejszego motywu d2-es2, jak i do motywów górnego głosu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 141-142

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Różne akcenty w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.           TGTU (2 długie i pionowy)

Krótkie akcenty w Wa

..

W Wa ujednolicono krój akcentów w tych taktach, zmieniając dowolnie dwa akcenty długie w t. 142 i akcent pionowy w t. 143 na zwykłe, krótkie akcenty. Jest to szczególnie dziwne w przypadku pionowego akcentu, gdyż właśnie takimi znakami chętnie zastępowano w Wa Chopinowskie akcenty krótkie lub długie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa