mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 137

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.               TGTU

Krótkie akcenty w Wn (→Wf→Wa)

jak war. 11 tylko krótkie
..

Mimo różnicy wielkości uważamy oba akcenty A w tym takcie za długie – por. podobną sytuację w następnym t. 138.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 137-138

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed es2 w t. 137 i  przed G w t. 138. Pierwszy z nich dodano już w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 138

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

es2 powtórzone w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

es2 przetrzymane w Wf (→Wa)

TGTU, 
..

Łuk przetrzymujący es2 został dodany przez Chopina w korekcie Wf (→Wa) jako jedno z trzech uzupełnień w 2. połowie tego taktu (por. uwagi o pedalizacji i sempre legato). Jest to charakterystyczny Chopinowski chwyt pianistyczny, zapewniający ścisłe legato melodii prowadzonej w akordach (por. np. Polonez As op. 53, t. 97). Zmianę tę proponujemy także w t. 286.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 138

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

fes2 w A (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

ten akord, tylko górna 5-linia.               TGTU + bemol fes2

f2 w Wf (→Wa1)

Tu pusta klisza 
..

Wersja Wf (→Wa1) jest niemal na pewno skutkiem przeoczenia sztycharza, choć dziwi brak interwencji Chopina zarówno w kolejnych korektach Wf, jak i w egzemplarzach lekcyjnych. Zdaniem redakcji, w przypadku korekty Wf1 trzy zmiany w 2. połowie taktu mogły do tego stopnia odwrócić uwagę Chopina, że zajęty dopracowywaniem niuansów notacji, nie zauważył rażących błędów ani na początku tego taktu, ani w następnym, zaś korekta Wf2 miała już tylko wyrywkowy charakter. Z trzech egzemplarzy lekcyjnych jedynie WfD nosi ślady opracowywania z Chopinem I części Koncertu, więc brak poprawki nie jest niczym szczególnym, zwłaszcza że także tam Chopin zajął się poprawia­niem błędów w bezpośrednim sąsiedztwie (w t. 139).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 138-140

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuków w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: 2. połowa t. 138 i 1. połowa 139, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez sempre legato i pedału.            Tu pusta klisza 

5 łuków w Wa

5 półtaktowych łuków nad nutami (jak na s. 18)
..

Dodanie wzorowanych na repryzie (t. 286-288) łuków l.r. to przemyślana adiustacja Wa, w którym pominięto równocześnie dodane w Wf określenie sempre legato – patrz sąsiednia uwaga. Wydawca angielski samowolnie dodawał łuki także w innych utworach Chopina, np. w Nokturnie Des op. 27 nr 2, t. 2-6.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa