mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 151-153

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym podajemy pedalizację A, jako jedyną autentyczną. Mimo drobnych niedokładności, t. 151-154 mają w A oznaczenia zniuansowane i konsekwentne – moment zdjęcia pedału jest nieco inny w każdej z czterech sytuacji w ramach dwutaktowych fraz. Subtelność ta uległa zatarciu w wydaniach, a różnice między nimi wynikają zapewne z podejmowanych przez sztycharzy lub adiustatorów prób uporządkowania notacji (na ogół nieśmiałych).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 185

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi pod l.r. w A

!!!   miniat: 3 ósemki, obie pięciolinie, bez dynamiki, zwężone w pionie.                     TGTU

Akcenty na 2. i 3. ósemce pr.r. w Wn1 (→Wf)

EZnieU1; na miniaturze w tym i następnych wariantach w l.r. wersja wydań (zamiast ćwierćnuty para ósemek z łukiem)

Akcenty na 1. i 3. ósemce pr.r. w Wa

EZnieU2

Krótki akcent l.r. w Wn2

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy notację A, zdaniem redakcji jedyną autentyczną. Wersje wydań to ciąg kumulujących się błędów, niedokładności, nietrafnych interpretacji i dowolnych zmian:

  • najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem dodatkowego akcentu w Wn1 jest niedokończona korekta – błędnie wydrukowany akcent na 3. ósemce pozostał nieusunięty mimo dodania prawidłowego znaku na 2. ósemce (patrz też uwaga dotycząca rytmu w tym miejscu). Ponadto oba znaki wydrukowano zbyt wysoko, tak iż wydają się dotyczyć raczej pr.r., wbrew intencji Chopina, który akcent w A wpisał pod ćwierćnutą l.r.;
  • w Wf oba akcenty dotyczą już wyraźnie pr.r., a pierwszy z nich umieszczono niedokładnie, pomiędzy 1. a 2. ósemką;
  • Wa dołożyło swoją porcję niedokładności i dowolności, w efekcie czego zamiast akcentu długiego na 2. ósemce l.r., jak jest w A, wydanie to podaje dwa akcenty pionowe, nad 1. i 3. ósemką pr.r.;

W Wn2 przywrócono w zasadzie notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Połowiczne korekty

t. 196

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→Wn→Wf) nie ma kasowników podwyższających des2(3) na d2(3). To oczywiste przeoczenie Chopina częściowo poprawiono w Wa, dodając  przed akordem w połowie taktu. Drugi potrzebny znak dodano tylko w Wa3. Zwraca uwagę brak znaków w Wn2, zwłaszcza że dodano tam  ostrzegawczy przed f3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 218

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wa i Wn2 akcent odtworzono jako krótki. Patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 219

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.     EZTU

 w Wn (→Wf)

EZnieU

 w Wa

EZnieU1
..

Podobnie jak w t. 217-218, kolejne skrócenia znaku  w Wn (→Wf) i Wa uważamy za przypadkowe, toteż w tekście głównym odtwarzamy notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa