Łuki
t. 289-290
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A nie jest jasne, czy koniec łuku z t. 290 jest tylko napisany z rozmachem, czy ma sięgać do 1. szesnastki t. 291. W tekście głównym przyjmujemy tę drugą interpretację, natomiast w wydaniach nie tylko zakończono łuk na ostatniej szesnastce t. 290, ale także rozpoczęto następny od 1. nuty t. 291, wyraźnie wbrew notacji A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 290
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zdaniem redakcji, łuki występujące w źródłach są wprawdzie autentyczne, jednak zarówno nieobejmujący 2. połowy taktu łuk A, jak i dodany być może przez Chopina, całotaktowy łuk Wn (→Wf→Wa) mogą być niedokładne. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk uwzględniający najpewniejsze elementy wersji źródłowych – początek łuku w A i koniec w wydaniach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn |
||||||||
t. 290-291
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Moment rozpoczęcia 2. łuku w tym takcie nie jest jasny. Łuk A jest z pewnością niedokładny pod tym względem – przyjmujemy, że miał on w zamyśle Chopina objąć całą grupę drobnych nutek, jak w analogicznym t. 142. Podobnie odczytano to w Wn1, jednak niedokładnie umieszczony łuk objął jeszcze ćwierćnutę es1 (co poprawiono w Wn2). W Wf odtworzono w zasadzie wersję Wn1, jednak odmienny układ zbiegających się na ćwierćnucie es1 łuków spowodował, że w Wa odczytano to już jako rozpoczęcie łuku od 1. drobnej szesnastki. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 290
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W Wn1 (→Wf→Wa) łuk doprowadzono tylko do ostatniej szesnastki 1. połowy taktu, wbrew wyraźnej pisowni A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 292
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Podział wyraźnego łuku A to typowy przykład maniery sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). W tekście głównym pomijamy wpisany w A dodatkowy łuk nad kwintolą – Por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |