Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 292

2 łuki w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.            TGTU + łuk pod ostatnią grupą

3 łuki w Wn1 (→WfWa)

1. połowa taktu  + 3. grupa + 4. grupa (nad nutami)

Łuk w Wn2

TGTU

Podział wyraźnego łuku A to typowy przykład maniery sztycharza Wn1 (→WfWa). W tekście głównym pomijamy wpisany w A dodatkowy łuk nad kwintolą – Por. Ogólne Zasady Redakcyjnep. 16.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.