Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 278

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi pr.r. w A (odczyt dosłowny→WnWf)

!!!   miniat: jak t. 130.           akcent pod półnutą pr.r.

Krótki akcent pr.r. w Wa

jak war. 11 tylko krótki

Akcent długi l.r. w A, interpretacja proponowana przez redakcję

TGTU

..

Tak jak w t. 130, uważamy za bardziej prawdopodobne, że akcent odnosi się do l.r.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 281

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A (→Wn)

Bez znaku w Wf

Akcent pionowy w Wa

Miniatura tylko z wersją red.                  tr = EZnieU2;                      red EZnieU3

..

W Wf przeoczono akcent nad półnutą des2. Akcent dodano w Wa – w postaci pionowego znaku – przypuszczalnie na podstawie porównania z analogicznym t. 133.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 283

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent pod pr.r. w A

!!!   miniat: nic.                EZTU

Akcent nad l.r. w Wn (→WfWa)

EZnieU

..

Wbrew wyraźnej pisowni A, w wydaniach akcent przydzielono do l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 285

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

Krótki akcent w Wn1 i Wa1

ten pierwszy

Bez znaków w Wf

2 krótkie akcenty w Wn2 i Wa2 (→Wa3)

jak TGTU tylko krótkie

..

W tekście głównym podajemy akcenty długie A. W wydaniach odtworzono je niedokładnie jako krótkie. Różnice w liczbie akcentów są wynikiem przeoczeń i adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 286

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

 w A (odczyt dosłowny→Wn)

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

..

Znak w A jest większy od większości długich akcentów, tak iż odtworzenie go w Wn jako widełek  nie może być uznane za niedokładność. Zdaniem redakcji, kontekst przemawia tu jednak zdecydowanie za akcentem długim, jaki zresztą znajduje się w A w odpowiednim takcie ekspozycji (t. 138). Znak  w Wf (→Wa) to przykład pojawiającego się wielokrotnie błędu, polegającego na odwróceniu kierunku znaku – por. np. Etiudę c op 10 nr 12, t. 53.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Odwrócenie znaku