Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 291

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Klinik w A

!!!   miniat: nic.         TGTU

Bez znaku w Wn1 (→WfWa)

Kropka w Wn2

..

Brak znaku staccato to z pewnością błąd Wn1 (→WfWa). W Wn2, mimo bardzo wyraźnego klinika w A, dodano kropkę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 291

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Prawdopodobny akcent długi w A

!!!   miniat: nic.                 EZTU

Możliwy krótki akcent w A (→WnWf)

EZnieU

Pionowy akcent w Wa

..

Nie jest jasne, o jaki rodzaj akcentu chodziło tu Chopinowi. Znak jest krótszy od wszystkich poprzednich na tej stronie A (t. 289-290), ma jednak kształt charakterystyczny dla akcentów długich – por. akcent w t. 293. Wn (→Wf) ma krótki akcent, co w Wa zmieniono na znak pionowy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 299-300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Krótkie akcenty w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.                TGTU = wszystkie 7 w t. 299 i 3  w t. 300 (bez pierwszego)

Pionowe akcenty w Wa

..

Zmiana kroju akcentów pr.r. w t. 299-300 to przykład charakterystycznej dowolności Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten takt bez 1. grupy szesnastek, tylko górna 5-linia.                      EZTU

 w Wn1

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

 w Wn2

EZnieU2

..

W tekście głównym podajemy akcent długi wpisany w A jako jedyny niewątpliwie autentyczny znak. Widełki  w Wn1, być może dodane przez Chopina, można jednak traktować jako potencjalnie autentyczny, równorzędny wariant. Wersje pozostałych wydań są zapewne wynikiem niedokładności – jak w przypadku Wf (→Wa) – lub adiustacji (Wn2).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                      TGTU (1 akcent na początku taktu)

Bez znaku w Wf (→Wa)

..

Brak 1. akcentu w Wf (→Wa) jest z pewnością przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf