mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 299-300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A Chopin zapomniał przywrócić klucz basowy w t. 300. W Wn1 pominięto także klucz wiolinowy w t. 299. Błędy zostały poprawione – być może przez Chopina – w Wf (→Wa). Prawidłowy tekst ma także Wn2. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 299-300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Krótkie akcenty w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.                TGTU = wszystkie 7 w t. 299 i 3  w t. 300 (bez pierwszego)

Pionowe akcenty w Wa
..

Zmiana kroju akcentów pr.r. w t. 299-300 to przykład charakterystycznej dowolności Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

des1-g1 w A (→Wn), Wa i WfD

!!!   miniat: 2. grupa szesnastek, tylko górna 5-linia.         TGTU

f1-b1 w Wf

2. i 3. nuta tej grupy
..

Zakłócenie regularności pochodu szesnastek w wersji Wf jest z pewnością wynikiem pomyłki sztycharza, który zamiast właściwych nut powtórzył dwie poprzednie (f1-b1). Chopin poprawił to w WfD. Także Wa ma poprawny tekst, co świadczy o dobrym wyczuciu i odwadze adiustatora tego wydania, gdyż błąd ten, jakkolwiek oczywisty, gdy widzi się prawidłowy tekst A (→Wn), daje w rezultacie wersję, która nie jest ani rażąca brzmieniowo, ani niezręczna pianistycznie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błąd tercjowy

t. 300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

5 łuków w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.           EZTU

1 łuk w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Trudno powiedzieć, jak doszło do zastąpienia naturalnych w tym kontekście łuków A przez jeden całotaktowy w Wn1 (→Wf→Wa). Jedną z możliwości jest korekta Chopina, ale pozostawienie akcentów co dwie nuty powoduje, że efekt zmiany łukowania jest słuchowo mało uchwytny. W tekście głównym przyjmujemy więc niewątpliwie autentyczne łuki A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten takt bez 1. grupy szesnastek, tylko górna 5-linia.                      EZTU

 w Wn1

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

 w Wn2

EZnieU2
..

W tekście głównym podajemy akcent długi wpisany w A jako jedyny niewątpliwie autentyczny znak. Widełki  w Wn1, być może dodane przez Chopina, można jednak traktować jako potencjalnie autentyczny, równorzędny wariant. Wersje pozostałych wydań są zapewne wynikiem niedokładności – jak w przypadku Wf (→Wa) – lub adiustacji (Wn2).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn