mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności KG

t. 189-192

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Bez znaków w KG (→Wn)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

Dwie kropki staccato w Wf (→Wa)

t. 190 i 192

Cztery kropki proponowane przez redakcję

TGTU
..

Kropki staccato, występujące tylko w 2. i 4. takcie tego czterotaktu to prawdopodobnie wynik niedokładności Chopina lub sztycharza. W analogicznej frazie ekspozycji (t. 61-64) artykulacja jest oznaczona znacznie dokładniej, tak iż wydaje się, że Chopin chciał oznaczyć wszystkie nuty basowe w jednakowy sposób. Zdaniem redakcji, obecność w Wf (→Wa) kropek w t. 190 i 192 wskazuje, że także w repryzie Chopin wyobrażał sobie wszystkie podstawy basowe wykonywane staccato.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG

t. 190-191

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Nowy łuk w KG (odczyt dosłowny) i Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 ostatnie seksty 190 i cały 191, tylko górna 5-linia, ścieśnione mocno.         EZnieU (od przecięcia łuków)

Kontynuacja łuku w KG (interpretacja→Wn)

EZTU
..

Opatrzenie t. 191 osobnym łukiem może być echem pierwotnego łukowania (por. np. łuki w t. 45-48). Notacja KG sugeruje, że łuki mogły być przez Chopina łączone w [A], czego nie zrozumiano w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 197

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W KG (→Wn) i Wf brak  podwyższającego f na fis. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wa, co mimo że podkład do Wa był korygowany przez Chopina, mógł zrobić adiustator.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności KG

t. 211-212

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

 w t. 211 w KG (→Wn)

Bez znaku w Wf (→Wa)

 w t. 212 proponowane przez redakcję
..

Umiejscowienie znaku  (diminuendo/akcent długi) na końcu t. 211 to z pewnością pomyłka KG (→Wn) – por. t. 212-213, a także niedokładną notację łuków, np. w t. 212-214. Za błąd uważamy również pominięcie znaku w Wf (→Wa). W tekście głównym znak wpisany w KG przenosimy na początek t. 212, zgodnie z analogicznymi figurami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności KG

t. 212-214

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

7 łuków w KG

!!!   miniat: nic.          EZnieU (od 3. ćwierćnuty 212)

6 łuków w Wf (→Wa) i Wn2

TGTU

3 łuki w Wn1

pierwsze 2 i ostatni z TGTU
..

Takty te, a także kilka następnych to charakte­rysty­czny przykład niestaranności Gutmanna jako kopisty. Łuki narysowane są tak nieporząd­nie, że sztycharz Wn1 po prostu pominął kilka z nich, nie wiedząc co z nimi zrobić. Nasza propozycja ich odczytania jest tylko pewnym przybliżeniem faktycznego zapisu. Nie próbujemy doszukać się sensu w tym łukowaniu – nie ulega wątpliwości, że intencją Chopina były regu­lar­ne, 3-ćwierćnutowe łuki, przekazane przez Wf (→Wa) i trafnie odgadnięte w Wn2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KG