Zagadnienia : Niedokładności Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 157-158
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Biorąc pod uwagę wersje Wf i KG, można przypuszczać, że łuk KG na końcu t. 157 mógł być dopisany przez Chopina. Celem tej zmiany niewątpliwie był łuk obejmujący cały motyw trzyósemkowy (jak 4 takty wcześniej), czego domyślono się w Wa (poprawkę mógł też wprowadzić sam Chopin w podkładzie do Wa). W Wn zapis KG odtworzono dosłownie jako zbiegnięcie łuków. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki obejmujące , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty KG , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 169
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
W tekście głównym odtwarzamy łuczek biegnący od przednutki w wersji KG, w tym wypadku prawdopodobnie najbliższej [A]. Łuczek można tu, zdaniem redakcji, interpretować jako znak konwencjonalny, grając przednutkę i kwintę, lub jako arpeggio B1-B-f. Notacja Wf (→Wa) jest zapewne niedokładna (por. sąsiednią uwagę), a Wn – rutynowo zadiustowana; obie eliminują przy tym możliwość dwojakiej interpetacji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 175-177
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Porównanie z Wf, które również oparte jest na [A], sugeruje, że wcześniejszy podział łuku w KG (→Wn) jest błędny. Za chwilowym rozproszeniem kopisty przemawia również omyłkowe umiejscowienie widełek o takt za wcześnie (patrz poprzednia uwaga). Niezależnie od umiejscowienia punktu podziału łuku uważamy interpretację wydań, w których odtworzono go jako zbiegnięcie się łuków, za niewłaściwą i w tekście głównym interpretujemy pierwszy łuk jako łuk-tenuto, kończąc go jeszcze w t. 176. Odpowiada to notacji KG, a także łukom Wf w analogicznej frazie 4 takty wcześniej. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy KG |
|||||||||
t. 197
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
W KG (→Wn) i Wf brak podwyższającego f na fis. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wa, co mimo że podkład do Wa był korygowany przez Chopina, mógł zrobić adiustator. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności KG |
|||||||||
t. 218
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Notacja znaków chromatycznych w przedostatnim akordzie pr.r. w t. 218 jest w źródłach niedokładna. W żadnym źródle nie ma podwyższającego es2 na e2, a podwyższający g2 na gis2 mają tylko Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności KG |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »