|
|
|
|
|
|
Można się zastanawiać, czy łuczek biegnący od przednutki nie powinien być tu zapisany jako arpeggio, tak jak w podobnej graficznie sytuacji w pr.r. Zdaniem redakcji, w tym kontekście oba sposoby wykonania – arpeggio złożone z trzech nut lub przednutka i kwinta – są możliwe, choć za bardziej prawdopodobne uważamy rozwiązanie z przednutką. Z tego względu zachowujemy kształt graficzny pisowni KG (w tym wypadku prawdopodobnie najbliższej [A]), gdyż w przeciwieństwie do jednoznacznej notacji ze znakiem arpeggia dopuszcza ona dwojaką interpetację. Zarówno niedokładna notacja Wf (→Wa), jak i rutynowo zadiustowana wersja Wn praktycznie eliminują możliwość odczytania Chopinowskiego łuku jako arpeggia.
Akord zbudowany z oktawy i kwinty występuje niejednokrotnie w twórczości Chopina. Bywa przy tym zapisany jako arpeggiowany akord (np. w zakończeniach Etiudy As op. 25 nr 1, Impromtu cis WN 46, Impromptu Ges op. 51) lub przednutka i kwinta (np. w zakończeniu Preludium g op. 28 nr 22).
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Ozdobniki
Powrót do adnotacji