Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 69-72

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Kreseczki w KG i Wn2

!!!   miniat: nic.            TGTU = cała linia kreseczek

Bez kreseczek w Wf (→Wa) i Wn1

Tu pusta klisza 

..

Wcześniejsze zakończenie kreseczek jest z pewnością pomyłką w Wn1. Zdaniem redakcji, także w przypadku Wf (→Wa) niedokładność sztycharza wydaje się najbardziej prawdopodobną przyczyną braku kreseczek – doprowadzono je tylko do końca linii tekstu (por. np. Etiudę c op. 25 nr 12, t. 33-39).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 74-75

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Ciągły łuk w KG (→Wn)

KG, Wn: TGTU

 

Łuki rozdzielone w Wf (→Wa)

Wfa: 2 łuki obejmujące po 2 takty

 

..

Trudno stwierdzić, jak doszło do różnicy łukowania pomiędzy KG (→Wn) a Wf (→Wa). Być może zapis [A] był niejasny, np. na przejściu do nowej linii. W tekście głównym podajemy ciągły łuk KG, gdyż nie widać racji muzycznej dla przerywania tej jednorodnej rytmicznie, gładko opadającej sekwencji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki obejmujące , Niedokładności Wa

t. 90

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Notacja znaków chromatycznych jest w większo­ści źródeł niedokładna, co nie powoduje jednak żadnych trudności w odczytaniu tekstu. W 2. po­łowie taktu KG i Wf mają tylko jeden znak: przed ostatnim akordem pr.r., przy czym w Wf przywraca on f2, a w KG – prawdopodobnie po­myłkowo – podwyższa ges2 na g2. W Wn do wpisanego w KG dodano drugi, podwyższający b2 na h2. Tylko Wa ma wszystkie niezbędne znaki. Ponadto wszystkie źródła mają niepo­trze­bny  przed d1 w 3. ćwierćnucie l.r. W tekś­cie głównym pomijamy ten znak, dodajemy nato­miast ostrzegawczy  przed f3 (w ostatnim akordzie).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności KG

t. 93-94

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuk w KG, prawdopodobna interpretacja

Łuk w Wf (→Wa)

(EZnieU)

Bez łuku w Wn

Prawdopodobny łuk [A]

TGTU

..

Proponowana rekonstrukcja opiera się na łącznym potraktowaniu łuków l.r. w KG i Wf. Zarówno kopista, jak i sztycharz Wf1 patrzyli bowiem na ten sam auto­graf Chopina i jest bardzo prawdopodo­bne, że każdy z nich odtworzył jedną część łuku, który w [A] był podzielony ze względu na koniec strony (linijki). Przy­puszczalnie sztycharz Wf1 pominął tylko krótki frag­ment łuku w t. 93, natomiast kopista – łuki w trzech następnych taktach. Rozumowanie to uzasadnia również przyjętą interpretację niedokończonego łuku KG (pominiętego w Wn).
Zdaniem redakcji, łuk Wf można traktować jako równo­rzędny, gdyż Chopin mógł go zaakceptować w związku ze zmianą koncepcji akcentowania – por. t. 222-224.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 101-104

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Pedalizacja ostatnich dwóch akordów ekspozycji oznaczona jest w źródłach niedokładnie lub błędnie. W Wf nie ma znaku  w t. 101. W KG (→Wn1) zmiana pedału wpisana jest dopiero na przejściu t. 103-104. Wf i Wn1 nie mają żadnego znaku  w t. 104, zaś w KG i Wa gwiazdka znajduje się na końcu 2. volty, a w Wn2 na końcu pierwszej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy KG