Zagadnienia : Niedokładności KG

t. 80

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuk KG, odczyt dosłowny

Łuk w KG (możliwa interpretacja) i Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.           TGTU

Bez łuku w Wn

..

Interpretacja górnego łuku KG nie jest oczywista. W tym kontekście rytmicznym wydaje się naturalne, że prowadzi on do szesnastki na końcu taktu, tak jak łuk Wf. Dawałoby to jednak zbiegnięcie się łuków na tej szesnastce, co nie wynika z obrazu graficznego KG ani nie występuje w żadnym innym źródle. Możliwe więc, że tak jak w przypadku znaku , łuk ma podwójne znaczenie – wskazuje tenuto punktowanej półnuty es2, a zarazem odnosi się do opóźnienia w głosach akompaniujących.
Brak łuku jest niewątpliwie błędem Wn (podobnie jak brak ).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności KG , Łuki tenuto

t. 90

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Notacja znaków chromatycznych jest w większo­ści źródeł niedokładna, co nie powoduje jednak żadnych trudności w odczytaniu tekstu. W 2. po­łowie taktu KG i Wf mają tylko jeden znak: przed ostatnim akordem pr.r., przy czym w Wf przywraca on f2, a w KG – prawdopodobnie po­myłkowo – podwyższa ges2 na g2. W Wn do wpisanego w KG dodano drugi, podwyższający b2 na h2. Tylko Wa ma wszystkie niezbędne znaki. Ponadto wszystkie źródła mają niepo­trze­bny  przed d1 w 3. ćwierćnucie l.r. W tekś­cie głównym pomijamy ten znak, dodajemy nato­miast ostrzegawczy  przed f3 (w ostatnim akordzie).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności KG

t. 93-94

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuk w KG, prawdopodobna interpretacja

Łuk w Wf (→Wa)

(EZnieU)

Bez łuku w Wn

Prawdopodobny łuk [A]

TGTU

..

Proponowana rekonstrukcja opiera się na łącznym potraktowaniu łuków l.r. w KG i Wf. Zarówno kopista, jak i sztycharz Wf1 patrzyli bowiem na ten sam auto­graf Chopina i jest bardzo prawdopodo­bne, że każdy z nich odtworzył jedną część łuku, który w [A] był podzielony ze względu na koniec strony (linijki). Przy­puszczalnie sztycharz Wf1 pominął tylko krótki frag­ment łuku w t. 93, natomiast kopista – łuki w trzech następnych taktach. Rozumowanie to uzasadnia również przyjętą interpretację niedokończonego łuku KG (pominiętego w Wn).
Zdaniem redakcji, łuk Wf można traktować jako równo­rzędny, gdyż Chopin mógł go zaakceptować w związku ze zmianą koncepcji akcentowania – por. t. 222-224.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 93-96

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

6 akcentów długich w KG i Wf1 (→Wf2)

!!!   co pół taktu prócz 94. Akcenty 93-96 KG.                Na kliszy razem z cresc. - - - niżej

2 akcenty długie w Wf3 (→Wf4)

TGTU z cresc. - - "normalnym"

6 akcentów krótkich w Wa

tam gdzie KG tylko krótkie; też cresc. niżej

6 znaków w Wn

Akcenty 93-96 Wn (z cresc.)

..

Pierwotna akcentacja, która wraz z łukami przywraca po t. 91-92 wyraźne, trójkowe grupowanie akordów, panujące w t. 81-90, została przez Chopina zmieniona w korekcie Wf3 (→Wf4). Nowa koncepcja jest niewątpliwym ulepszeniem – kształtuje czterotaktową falę crescenda z wyraźnie oznaczonymi dwoma grzbietami, a równocześnie odsuwa powrót gęściej akcentowanych motywów do wejścia końcowej frazy ekspozycji w t. 97.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KG

t. 104-105

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Podwójna kreska taktowa w KG

!!!   miniat: nic.            podwójna kreska i trochę krótsze widełki.

Pojedyncza kreska w Wf (→Wa) i Wn

TGTU

..

Podwójna kreska taktowa jest najprawdopodobniej rutynowym dodatkiem kopisty. Jej brak w Wn to prawdopodobnie pomyłka.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KG