mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 42-43

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

Kasownik przed 5. ósemką l.r. w t. 42 (c1) dodano tylko w Wn2. Kasownika przed 1. ósemką t. 43 (d1) nie ma w Wf (→Wa1); Chopin dopisał go w KG (→Wn), co powtórzono w Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KG

t. 44

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W KG i Wf (→Wa1) brak  przed najwyższą nutą 3. ćwierćnuty pr.r. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa2. We wszystkich źródłach niepotrzebnie powtórzono  przed gis1 w akordzie l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 45-49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez określenia w KG (→Wn) i Wf

w Wa
..

W tekście głównym uwzględniamy określenie cresc. - - dodane najprawdopodobniej przez Chopina w podkładzie do Wa. Podobnie w t. 233-237.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wa

t. 46-49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Akcenty długie i  w KG (→Wn)

!!!   wg miniatury = EZnieU

Akcenty długie w t. 46-47 w Wf

jak war 11, ale tylko w t. 46-47 (w t. 48-49 pusto)

5 krótkich akcentów w Wa1

wg miniatury

6 krótkich akcentów w Wa2

wg miniatury (war. 33 + akcent w t. 48)

Akcenty długie w t. 47 i 49 proponowane przez redakcję

TGTU
..

Zróżnicowane źródłowe wersje znaków o charakterze dynamicznym – akcentów i  – to efekt nałożenia się prawdopodobnych błędów (np. brak znaków w Wf w t. 48-49), niedokładności (krótkie akcenty w Wa) i adiustacji (powtórzenie znaków z górnej pięciolinii na dolnej w Wa1, dodanie akcentu w t. 48 w Wa2) oraz Chopinowskich poprawek. Kompozytor być może do­pi­sał w KG znaki w t. 48-49, a niemal na pewno uzu­peł­nił notację Wa, dopisując w służącym za podkład do tego wydania egzemplarzu Wf2 akcent w t. 49 (wraz z cresc. - -). W tekście głównym proponujemy oznaczenia wzorowane na podobnie uzupełnionej wersji Wa1 w t. 234-237, w których dopisane przez Chopina oznaczenia nie mie­szają się ani z wcześ­niej­szymi z Wf, ani z dodanymi przez adiustatora.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty KG , Autentyczne korekty Wa

t. 46-49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez znaków w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: nic                    TGTU = puste

Łuki l.r. w Wa

EZnieU2
..

Osobne łuki dla l.r., powtórzone za autentycznymi znakami w partii pr.r., są niemal na pewno dodatkiem adiustacji Wa. Uzupełnienie nie jest tu konieczne, gdyż w tego rodzaju fakturze zarówno łuki, jak i kropki wpisane nad pr.r. obowiązują także w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa