- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 41
- Następna »
t. 34
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W tekście głównym podajemy dwa akcenty wpisane w KG, gdyż górny (krótki) mógł być tam dopisany przez Chopina mimo obecności dolnego (długiego). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KG |
||||||||
t. 35
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W partii l.r. w KG i Wf1 (→Wf2) nie ma znaków chromatycznych w 2. połowie taktu. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wf3 (→Wf4) i Wn, a częściowo także w Wa1 (dodano tylko krzyżyki przed Gis1-Gis) i Wa2 (jeszcze kasowniki przed A1-A). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach |
||||||||
t. 36-37
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Podwójna kreska taktowa została w KG dopisana najprawdopodobniej przez Chopina. Zdaniem redakcji, nie wynikało to z chęci wskazania jakiegoś istotnego muzycznie podziału, a miało jedynie na celu ułatwienie orientacji w skrótowym zapisie powrotu głównej części Scherza – podwójną kreskę dopisał Chopin także po odpowiednim takcie repryzy (t. 224). Dlatego w tekście głównym zachowujemy oryginalną notację [A] (→Wf) bez podwójnej kreski taktowej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty KG |
||||||||
t. 36-37
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Dłuższy łuk Wf (→Wa) to najprawdopodobniej wynik mylnej interpretacji łuku dochodzącego w [A] do końca t. 36. Chopin wielokrotnie stosował tego rodzaju łuki tenuto. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie w Chopinowskiej korekcie Wf3 w odpowiednim miejscu repryzy – patrz t. 224. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki tenuto |
||||||||
t. 37
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Wprowadzona w korekcie Wf3 (→Wf4) zmiana e na eis jest niewątpliwie Chopinowskim ulepszeniem – eis w naturalny sposób łączy się z utrwaloną w poprzednich taktach tonacją fis-moll, nie mówiąc o analogii z t. 41. Poprawkę wprowadzono także w Wa2. Podobnie w t. 225. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 41
- Następna »