mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

f1(2)-e1(2) w KG (→Wn) i Wf (→Wa)

fes1(2)-es1(2) w WfS

Wariantowa propozycja redakcji
..

Bemole dopisane w WfS wydają się być pisane przez dwie osoby, z których jedną mógł być Chopin. Wariant dobrze wpisuje się w sposób budowania figuracji, jaki przedstawiają np. t. 57-58. Obok obu wersji źródłowych, proponujemy tekst sygnalizujący obie możliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 50

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

h-h1 w źródłach (odczyt dosłowny)

b-b1 (możliwa interpretacja)

Wariantowa propozycja redakcji
..

Wielu redaktorów późniejszych wydań zbiorowych uważa brak bemoli przywracających b(1) na końcu taktu za przeoczenie Chopina, czego oczywiście nie da się wykluczyć. Argumentem za przeoczeniem może być zdecydowana przewaga małych sekund w motywice Finału, zwłaszcza w podobnych figurach (t. 5, 7, 16, 24-26, 28-30, 35-38, 43, 45, 50, 51-56, 60), co jednak trudno uznać za rozstrzygające. W tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 51

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

ges(1) w KG (→Wn), Wa i WfD

ges(1) proponowane przez redakcję

g(1) w Wf
..

W Wf brak bemoli przywracających ges i ges1 na 5. ósemce. Ponieważ odpowiednie znaki znajdują się przed 9. ósemką (we wszystkich źródłach), wersja ta, z g i g1 na 5. ósemce, formalnie nie zawiera błędu. Mimo to wydaje się znacznie prawdopodobniejsze, że jest to pomyłka, która przydarzyła się Chopinowi w [A] – w KG (→Wn) kompozytor dopisał pominięte bemole, znaki dodano także w Wa i WfD, co w obu wypadkach może pochodzić od Chopina. Mamy więc do czynienia ze zbyt późnym postawieniem znaku, co nie jest przypadkiem odosobnionym – por. np. Etiudę F op. 10 nr 8, t. 43. W tekście głównym niepotrzebne bemole w 2. połowie taktu pomijamy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty KG

t. 51

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

Przed 9. ósemką źródła mają bemole przed ges(1). Jest to prawdopodobnie pozostałość pomyłki Chopina, toteż w tekście głównym pomijamy te znaki.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 53

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

W KG i Wf1 nie ma  przywracającego des2 (w l.r. jest). Ten powtórzony za [A] błąd poprawiono w Wn, Wf2 i wszystkich pozostałych źródłach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności KG