mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 42

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

Jako 7. ósemkę l.r. Wf1 (→Wf2) ma błędnie es. Pomyłkę sprostowano zarówno w korekcie Wf3 (→Wf4→Wf5), jak i w podkładzie do Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

10 taktów w KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2)

!!!   miniat: jak widać.       Klisza = war. 11 red.

8 taktów w Wa, Wf3 (→Wf4) i WfSz
..

Pomiędzy t. 46 a t. 47 KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2) mają jeszcze dwa takty, identyczne z t. 9-10. Jest to prawdopodobnie wynik pomyłki przy skrótowym oznaczaniu cyframi t. 39 i nast. jako powtórzenia odpowiednich taktów początku – Chopin oznaczył w ten sposób 10 taktów zamiast ośmiu. Kompozytor usunął zbędne takty w korekcie Wf3 i podkładzie dla Wa, wykreślił je także w WfSz i w dwóch jeszcze (jak podaje Mikuli) egzemplarzach uczennic, Fryderyki Streicher i Marceliny Czartoryskiej.

NIE TŁUMACZYĆ      W tekście głównym odcinek rozpoczynający się w t. 39, a kończący przed t. 47, podajemy w ośmiotaktowej wersji Wf3 (→Wf4) i Wa. W KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2) liczy on 10 taktów, gdyż po t. 46 występują jeszcze dwa takty, identyczne z t. 9-10. Chopin usunął je w korekcie Wf3 i podkładzie dla Wa, wykreślił je także w WfSz i w dwóch jeszcze – jak podaje Mikuli – egzemplarzach uczennic, Fryderyki Streicher i Marceliny Czartoryskiej. Zdaniem redakcji nie była to zmiana koncepcji, lecz poprawka pomyłki przy skrótowym oznaczaniu cyframi t. 39 i nast. jako powtórzenia odpowiednich taktów początku – Chopin oznaczył w ten sposób 10 taktów zamiast ośmiu. Przemawiają za tym: Brak w KG, a więc prawdopodobnie także w [A] numeracji taktów 1-10

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Zmiany długości fraz , Dopiski WfSz

t. 46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

Jako 3. ósemkę l.r. w t. 46+1 Wf1 ma błędnie ges. Sprostowanie tej pomyłki w Wf2 było niemal na pewno dziełem adiustatora, gdyż już w korekcie Wf3 Chopin usunął ten i następny takt.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

W Wn przed 7. ósemką t. 46+1 dodano dowolnie krzyżyki podwyższające c1-c2 na cis1-cis2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 47

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

ces1-ces2 w źródłach (odczyt dosłowny)

c1-c2 (możliwa interpretacja)

Wariantowa propozycja redakcji
..

Pierwsza ósemka ostatniej trioli, ces1(2), może być odczuwana jako obca, jeśli uznać, że kończąca 1. połowę taktu seksta a-f determinuje powrót tonacji b-moll, w której gamowłaściwym dźwiękiem jest c1(2). Nie jest to jednak wcale oczywiste, a ponadto tonacja b-moll nie wyklucza przecież użycia obniżonego drugiego stopnia. Zasadność przypuszczenia, że Chopin zapomniał odwołać bemole z 1. połowy taktu, staje się jeszcze bardziej wątpliwa, gdy wziąć pod uwagę strukturę interwałową 2. i 4. trioli t. 47 oraz 2., 3. i 4. trioli t. 48 – na początku każdej z nich (oprócz rozpatrywanej) pojawia się mała sekunda. W tym przypadku w tekście głównym pozostawiamy więc wersję źródeł, ewentualne koniektury proponując jako wersje alternatywne.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A