Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 4, t. 41-52
s. 1, t. 1-14
s. 2, t. 15-28
s. 3, t. 29-40
s. 4, t. 41-52
s. 5, t. 53-66
s. 6, t. 67-79
s. 7, t. 80-95
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 43

 fis w 2. grupie w A (→WfWa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.    Tu krzyżyk przed 6. szesnastką taktu

f i fis w Wn

!!!    kaso 2. nuta,   krzyżyk 6.

Dwa razy fis w WfS

!!!     dwa krzyżyki

Interpretacja A (→WfWa) proponowana przez redakcję

!!!    TGTU = jeden krzyżyk przed 2. nutą

W A (→WfWa podwyższający f na fis umieszczony jest dopiero w 2. grupie szesnastek. Utrwalona w poprzednich taktach tonacja D-dur nie pozostawia złudzeń, że brak  przed 2. nutą taktu jest kolejnym znakiem przeoczonym przez Chopina ze względu na oczywistość sytuacji. Wpisanie  przed 6. szesnastką wiązało się prawdopodobnie z odczuciem zmiany harmonicznej – od 2. grupy t. 43 do 1. grupy t. 44 przejściowo panuje tonacja fis-moll. Znak w 2. grupie zmylił adiustatora Wn, który wierząc, że w 1. grupie ma być f, dodał przed 2. szesnastką ostrzegawczy .
Zbyt późne umieszczenie przygodnego znaku chromatycznego zdarzyło się Chopinowi wielokrotnie, jak choćby w t. 42, a także w innych utworach, np. w Etiudzie As nr 10, t. 37, Sonacie b op. 35, cz. IV, t. 51, Mazurku a Dbop. 42B, t. 61, Koncercie f op. 21, cz. I, t. 100, cz. II, t. 75.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Dopiski WfS

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wa3, Wa4, Wn1, Wn2, Wn3, Wn4