Wf1
Tekst główny
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 43-44

Różne akcenty w KF

!!!   miniat: na wzór tej z t. 41-42.         Tu 43 dolny z TGTU, 44 EZnieU

Akcenty pod l.r. w Wf i Wn1

dolne z TGTU

Pary akcentów w Wa

TGTU

Akcenty pomiędzy nutami w Wn2 (→Wn3)

EZnieU

Tak jak w poprzednich dwóch taktach, wszystkie źródłowe pisownie z pewnością znaczą to samo – akcent odnoszący się do obu nut na 9. szesnastce taktu. Oznaczenie tego za pomocą pary akcentów mogło być w podkładzie do Wa wprowadzone przez Chopina, choć uzupełnienie pojedynczych akcentów przez wydawcę wydaje się równie prawdopodobne.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 15-19

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.