Wn
Tekst główny
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 29-32

Akcenty pomiędzy lub nad nutami w KF i Wf

!!!   miniat: 1. grupa t. 29 + 1. grupa t. 30, tylko dolna 5-linia, bez pedału i łuków, z numerami taktów.             EZnieU 29 i 32, reszta górne z TGTU

Akcenty pod lub nad nutami w Wa1 (→Wa2)

29 dolny z TGTU, reszta górne 

Akcenty nad nutami w Wn i Wa3

górne z TGTU

Podwójne akcenty proponowane przez redakcję

W taktach tych umieszczanie akcentów na początku pasaży pomiędzy nutami napotyka na trudności, gdyż wymagałoby umieszczenia ich w obrębie linii dodanych, ze szkodą dla czytelności tekstu. W KF i Wf, które najprawdopodobniej wiernie oddają tu pisownię [A], taką pisownię widzimy tylko w t. 29 i 32, pozostałe akcenty Chopin umieścił nad nutami. To ostatnie rozwiązanie przyjęto w Wn i Wa3 we wszystkich omawianych taktach, a w Wa1 (→Wa2) w czterech z pięciu przypadków. W tekście głównym, dla podkreślenia, iż akcenty odnoszą się do nut granych przez obie ręce, proponujemy podwójne akcenty (por. t. 13-14). Pisowni tej użył być może sam Chopin w t. 46.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.