Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 23-25

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuki KG, odczyt dosłowny

!!!   miniat:     od 8. ósemki 23 do 8. ósemki 24, ścieśnione w 24, tylko górna 5-linia.               TGTU + trzy krótkie EZnieU1

Łuki KG (interpretacja kontekstowa→Wn1)

TGTU

Łuki w Wf

EZnieU

Łuk w Wa i Wn2 (→Wn3)

EZnieU2

..

Zdaniem redakcji, w Wn1 słusznie uznano, że dłuższe łuki KG miały w zamyśle Chopina zastąpić te krótsze, zapisane pod nimi i prawdopodobnie wcześniejsze. Wskazuje na to dopisanie akcentów, które można uważać za ekwiwalent krótszych łuków w t. 24. Wersję tę podajemy więc w tekście głównym, trzeba jednak powiedzieć, że to łuki Wf wykazują większą zgodność ze strukturą motywów, gdyż dwie ostatnie triole t. 24 stanowią skróconą wersję wcześniejszych, sześcionutowych motywów w t. 23 i w 1. połowie t. 24. Autentyczny może być też łuk Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 25

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

g-fis1 w KG

!!!   miniat: 1. triola, tylko górna 5-linia, bez łuku.      Tu g-fis1 na 2. ósemce, bez krzyżyków Fis1, Fis, fis1

fis-fis1 w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU

g-g1 w Wn1

..

Septyma w KG jest z pewnością błędna, jednak bez porównania z innymi źródłami nie jest jasne, czy pomyłka dotyczy dolnej czy górnej nuty. Dowodzi tego choćby sposób, w jaki zadiustowano to miejsce w Wn1. W tekście głównym podajemy niewątpliwie poprawny tekst Wf, Wa i Wn2 (→Wn3).

Przed Fis1-Fis i fis-fis1 dodajemy krzyżyki ostrzegawcze.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 26

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

e w KG, Wf, Wa1 (→Wa2) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i łuku.               TGTU (główka e3 i 4 kaso)

eis w Wn1 i Wa3

główka e3;   tr= # eis3;         red = tr + # eis1 l.r.

..

W KG, Wf i Wa nie ma znaków chromatycznych przed 9. ósemką, tak iż nie jest całkiem jasne, czy należy ją czytać jako eis-eis1-eis2-eis3 czy e-e1-e2-e3. Porównanie z poprzednim taktem wskazuje na typowe dla Chopina przeoczenie kasowników przywracających e i e2. W Wn1 dodano jednak  podwyższający e3 na eis3, co z pewnością jest błędem (powtórzonym jednak w Wa3). Prawidłowo zapisany tekst ma tylko Wn2 (→Wn3).

W Wa1 górna nuta partii pr.r. zapisana jest błędnie jako d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 26-27

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuk KG (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   EZnieU

Łuk KG, interpretacja kontekstowa

Łuki Wf

Łuki Wa

Łuk Wn2 (→Wn3), możliwa interpretacja KG

..

W tekście głównym podajemy najnaturalniejszą naszym zdaniem interpretację zapisu KG, uwzględniającą skłonność Gutmanna do rysowania (zbyt) obszernych łuków – por. Etiudę a nr 11, t. 9. Łuki Wf nie budzą większych zastrzeżeń, natomiast przerwany łuk Wa wydaje się być skutkiem jakiegoś nieporozumienia – kontekstowa interpretacja łukowania podkładu do tego wydania doprowadziłaby przypuszczalnie do wersji Wn2 (→Wn3). Patrz też uwaga do t. 25.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 28

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG, Wf i Wa jedynym znakiem chromatycznym przed ostatnim akordem pr.r. jest ostrzegawczy  przed e1. Zdaniem redakcji, znak ten nie jest tu niezbędny, w przeciwieństwie do  przywracającego fis1, który dodano tylko w Wn

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze